Dziura w Miedzianym Kosturze II
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
5,5 m |
| Deniwelacja |
2 m |
| Wysokość otworów |
1980 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
311,50 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NE |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.J-21.02 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′15″N 20°02′45″E/49,204167 20,045833 | |
Dziura w Miedzianym Kosturze II (Dziura w Miedzianym Kosturze) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Pięciu Stawów Polskich w Tatrach Wysokich. Wejście do niej znajduje się w ścianie Miedzianego Kostura, nad Hrubym Piargiem, powyżej Dziury w Miedzianym Kosturze I, na wysokości 1980 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 5,5 metrów, a jej deniwelacja 2 metry[1].
Opis jaskini
Jaskinię stanowi idący do góry 5,5-metrowy korytarz zaczynający się w dużym otworze wejściowym[2].
Przyroda
W jaskini nie ma nacieków. Na ścianach rosną glony, porosty i mchy[2].
Historia odkryć
Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna, gdyż jej otwór widać ze schroniska w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Pierwszy plan i opis jaskini sporządził T. Zwijacz-Kozica przy pomocy B. Zwijacza-Kozicy w 1998 roku[2].
Przypisy
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-04-09] (pol.).