Dziura za Głazami
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
25 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
1338 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
218 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NW |
| Data odkrycia |
22 października 1933 roku |
| Odkrywca |
Stefan Zwoliński i J. Zahorski |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.C-15.01 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′18″N 19°57′44″E/49,254931 19,962278 | |
Dziura za Głazami – jaskinia w Dolinie Bystrej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się na północnym stoku Kalackiej Turni, nad Kalackim Korytem (Suchym Żlebem), na wysokości 1338 metrów n.p.m[1]. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 25 metrów[2].
Opis jaskini
Główny ciąg jaskini to korytarz prowadzący od niewielkiego otworu wejściowego do małej salki. Z niej na lewo idzie 7-metrowy korytarz, a na prawo 4-metrowy. Oba kończą się zawaliskami[3].
Przyroda
W jaskini występują nieliczne nacieki grzybkowe i fragmenty polewy naciekowej.
Do około 5 metrów w głąb od otworu rosną paprocie, mchy i porosty.
W salce znaleziono kości m.in. nietoperzy i łasic[3].
Historia odkryć
Jaskinia została odkryta 22 października 1933 roku przez Stefana Zwolińskiego i J. Zahorskiego. Stefan Zwoliński opisał położenie i wnętrze jaskini, naszkicował też jej plan[3].
Przypisy
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984.
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 31 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-31].
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-28].