Dzwonek brzoskwiniolistny

Dzwonek brzoskwiniolistny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

dzwonkowate

Rodzaj

dzwonek

Gatunek

dzwonek brzoskwiniolistny

Nazwa systematyczna
Campanula persicifolia L.
Sp.Pl. 1753

Dzwonek brzoskwiniolistny (Campanula persicifolia L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). Występuje w Europie i na Syberii, w Polsce dość pospolity na niżu i w Karpatach[3]. Jest także uprawiany jako roślina ozdobna.

Morfologia

Kwiaty
Pokrój
Łodyga
Dorasta od 30 do 90 cm, naga lub omszona, skąpolistna i skąpokwiatowa, przeważnie pojedyncza. Roślina posiada poziome, czołgające się kłącze.
Liście
Dolne podłużnie lancetowate, łodygowe wąskolancetowate, siedzące, sztywne i błyszczące. Blaszka odlegle i drobno ząbkowana, nasada stopniowo zwężająca się w ogonek.
Kwiaty
Zebrane w rzadkie 1–6 kwiatowe grono. Są duże, szerokie i półkoliste, niebieskie (rzadko białe), o szerokości i długości ponad 3 cm. Dzwonkowata korona ma ząbki wcięte do 1/3 długości. Pomiędzy zatokami działek kielicha brak wyrostków. U nasady szypułek kwiatowych 2 podkwiatki.
Owoce
Torebka otwierająca się pod szczytem, lub w połowie długości[4].

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Rośnie w świetlistych lasach i zaroślach, na glebach zasobnych w wapń, od równin do niskich gór. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Quercetalia pubescenti-petraeae[5].

Zastosowanie

Roślina ozdobna często uprawiana w ogrodach. Szczególnie nadaje się na rabaty. Odmiany uprawne osiągają wysokość 60–100 cm. Wymagają próchniczno-gliniastej gleby i słonecznego lub półcienistego stanowiska. Można je uprawiać z nasion, lub przez podział bryły korzeniowej[3]. Po przekwitnięciu kwiaty usuwa się.

Liście jadalne[6].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-14] (ang.).
  3. 1 2 Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.
  4. ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  5. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  6. ↑ Leokadia Witkowska-Żuk: Rośliny leśne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2013. ISBN 978-83-7073-359-9.

Bibliografia

  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  • Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 193. ISBN 83-214-1305-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.