Efyra

Efyra meduzy z gatunku Rhizostoma luteum, ne – nematocysty, ma – trzonek (manubrium)

Efyra (łac. ephira) – larwalne, wolnopływające stadium rozwojowe meduzy krążkopławów (scyfomeduza). Efyry powstają poprzez kolejne odrywanie się od ciała polipa w procesie strobilizacji, polegającej na poprzecznym podziale jego ciała. Następnie rozwijają się w młode meduzy, aż w końcu staną się dorosłymi osobnikami. Odżywia się głównie pierwotniakami i planktonem. Symetryczne ciało składa się z 4 lub 8 płatów wyraźnie powycinanych na brzegach[1][2].

Liczba efyr odłączanych od polipa podczas strobilizacji różni się w zależności od gatunku i warunków środowiska. U niektórych krążkopławów występuje rozwój efyry z planuli bez polipa i strobilizacji. W niektórych gatunkach, np. u chełbii modrej (Aurelia aurita), można zaobserwować proces, w którym z efyr powstają polipy[3].

Przypisy

  1. Efyra [online], stareaneksy.pwn.pl [dostęp 2024-10-25] (pol.).
  2. strobilacja, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-25].
  3. Treatise on Estuarine and Coastal Science [online], www.sciencedirect.com, 2024 [dostęp 2024-10-25] (ang.).

Bibliografia

  • Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.
  • Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-16108-8.