Elektrownia jądrowa Isar

Budowa pierwszego bloku nowej elektrowni jądrowej na terenie Bawarii ruszyła w 1972 r. Blok ten był bliźniaczo podobny do czterech innych elektrowni atomowych – niemieckich elektrowni Brunsbüttel, Philippsburg (blok 1), Krümmel oraz austriackiej Zwentendorf. W grudniu 1977 r. miało miejsce pierwsze uruchomienie, a półtora roku później blok 1 włączono do właściwej eksploatacji^[1][2].

Zgodnie z przyjętą w 2000 r. przez Niemcy polityką dot. energii atomowej, blok 1 elektrowni Isar powinien był zostać wyłączony z eksploatacji do 2011 r.^[3] Operator elektrowni, spółka E.ON, zainwestował jednak 800 mln euro w prace modernizacyjne na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa, w związku z czym w październiku 2010 r. przedłużono jednak okres działalności reaktora o kolejnych 8 lat do 2019 r. Po katastrofie w elektrowni jądrowej Fukushima Daiichi w marcu 2011 r. zadecydowano o tymczasowym wyłączeniu bloku 1 ze względów bezpieczeństwa. Następnego dnia poinformowano, że moc bloku zostanie zmniejszona do 15%, jednak 17 marca ministerstwo środowiska Bawarii nakazało wyłączenie reaktora, co stało się tego samego dnia^[4][5][6]. Od tego czasu reaktor pozostaje wyłączony na stałe^[7].  

W 1982 r. rozpoczęto budowę bloku 2 w elektrowni Isar. Pierwszego uruchomienia dokonano w styczniu 1988 r., natomiast do sieci blok został włączony 9 kwietnia tego roku^[2]. W latach 1994, 1999–2004, 2006, 2011 oraz 2013 blok 2 elektrowni Isar był na 1. miejscu na świecie pod względem ilości wyprodukowanej energii elektrycznej przez reaktor jądrowy. Zgodnie z postanowieniami ws. rezygnacji z energii jądrowej w Niemczech z 2010 r. planowany termin wyłączenia drugiego bloku Isar przewidywany był na 2034 r. W związku z katastrofą w elektrowni jądrowej Fukushima Daiichi zaostrzono te plany, a zgodnie z nową perspektywą wyłączenie elektrowni Isar ma nastąpić 31 grudnia 2022 r^[8][9], jednak ostateczne wyłączenie nastąpiło 15 kwietnia 2023 roku o godzinie 23:52 i tym samym zamknięto ostatnią elektrownię jądrową w Niemczech^[10].