Element paliwowy

Element paliwowy – podstawowa jednostka paliwa jądrowego, której używa się i którą się manipuluje w rdzeniu reaktora jądrowego. Zwykle ma postać prętów wypełnionych pastylkami spreparowanego paliwa jądrowego.

W radzieckich reaktorach WWER mają one formę prętów o średnicy 9,1 mm i długości 2500 mm (WWER-400) lub 3500 mm (WWER-1000). Ich powłokę stanowi stop cyrkonu i niobu o grubości 0,65 mm. Pastylki paliwa, wzbogaconego ditlenku uranu, mają średnicę zewnętrzną 7,6 mm i koncentryczny otwór o średnicy 1,5 mm.

Aktywność promieniotwórcza niektórych lotnych produktów rozszczepienia w elementach paliwowych[1]
RadionuklidAktywność w paliwie
PBq
Aktywność pod koszulką
PBq
fmaks[2]
87Kr10003,50,00035
88Kr150070,0046
133Xe2800700,025
135Xe2800210,0075
138Xe22004,80,0022
131J1300300,023
132J21008,50,004
133J2900300,01
134J3100100,0032
135J2700160,0059

Zobacz też

Przypisy

  1. Reaktor WWER-400 o średnim obciążeniu cieplnym, na końcu kampanii paliwowej. Za СЭВ Постоянная комисся по сотрудничеству в области использования атомнй энергии в мирных целях: Руководство по классификации и оценке радиационых последствий аварийных ситуаций связанных с потерей теплоносителя на АЭС с ВВЭР. Moskwa: ОРБ 15, 1983.
  2. Frakcja aktywności izotopu wydzielana z pastylki do szczeliny pod koszulką.

Bibliografia

  • Podstawy zapewnienia bezpieczeństwa elektrowni jądrowych. W: Andrzej Strupczewski: Awarie reaktorowe a bezpieczeństwo energetyki jądrowej. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1990, s. 21. (pol.).

Linki zewnętrzne