Elisabetta Oddone

Elisabetta Oddone
Imię i nazwisko

Elisabetta Oddone Sulli-Rao

Pseudonim

Eliodd

Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1878
Mediolan

Data i miejsce śmierci

3 marca 1972
Mediolan

Typ głosu

mezzosopran

Gatunki

muzyka klasyczna

Zawód

kompozytorka,organistka, śpiewaczka

Współpracownicy
Francesco Balilla Pratella

Elisabetta Oddone Sulli-Rao, pseud. Eliodd[1][2] (ur. 13 sierpnia 1878 w Mediolanie[1][3], zm. 3 marca 1972 tamże[4]) – włoska kompozytorka, organistka i śpiewaczka (mezzosopran).

Życiorys

Była pochodzenia żydowskiego[5]. Uczyła się śpiewu u matki[6]. Studiowała w mediolańskim konserwatorium[1] od 1898 roku, gdzie uzyskała dyplom ze śpiewu w 1902 roku[7], studiowała tamże również kompozycję i kontrapunkt u Gaetana Coronara[6] oraz grę na organach u Luigiego Cerviego[7]. Była organistką[2] i śpiewaczką[8], dysponowała mezzosopranem[9][8], współpracowała z Franceskiem Balillą Pratellą[9]. Nie wiadomo, czy miała związek z włoskim faszyzmem i jak mógł on wpłynąć na jej twórczość[5]. Podczas II wojny światowej opuściła Mediolan, ale wróciła do niego po zakończeniu wojny; uczyła m.in. Luisę Mandelli[10].

Twórczość

Zajmowała się zbieraniem włoskich pieśni ludowych, które następnie wydała[1]. Tworzyła m.in. muzykę kameralną, opery[1]. Jej pseudonim powstał z połączenia pierwszych liter jej imion[2], większość jej dzieł ukazała się pod pseudonimem[5]. Wybrane dzieła:

  • Kwartet smyczkowy[1]
  • Kwartet fortepianowy[1]
  • La capanna ardente, oratorium (1917)[1]
  • Petruccio e il cavalo cappuccio, opera dziecięca (1917)[1]
  • A gara colle rondini, opera (1920)[1]
  • La commedia di Pinocchio, opera bajkowa na podstawie Pinokia (wyk. 1927)[11]
  • La madia, oratorium (1939)[1]

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Bogusław Schäffer, Leksykon kompozytorów XX wieku, Mieczysława Hanuszewska, Andrzej Trzaskowski, Zygmunt Wachowicz, t. 2, M-Z, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1965, s. 80.
  2. 1 2 3 Adrian Room, Dictionary of Pseudonyms: 13,000 Assumed Names and Their Origins, 5th ed., McFarland, 10 stycznia 2014, s. 162, ISBN 978-0-7864-5763-2 (ang.).
  3. ↑ Almanacco della donna italiana, R. Bemporad, s. 200 (wł.).
  4. ↑ Elisabetta Oddone Sulli Rao [online], Archivio Storico Ricordi [dostęp 2025-03-18] (wł.).
  5. 1 2 3 La musica delle donne durante il fascismo – Storie Sepolte [online], 3 września 2024 [dostęp 2025-03-18] (wł.).
  6. 1 2 Beniamino Rossi, Elisabetta Oddone [online], www.dmi.it [dostęp 2025-03-18].
  7. 1 2 Andrea Sessa, Oddone Sulli Rao Elisabetta [online], RILM Music Encyclopedias [dostęp 2025-03-18] (wł.).
  8. 1 2 Fulvia Morabito, La romanza vocale da camera in Italia, Brepols, 1997, s. 113, ISBN 978-2-503-50568-8 (wł.).
  9. 1 2 Francesco Sanvitale, Tosti, EDT srl, 1991, s. 174, ISBN 978-88-7063-094-7 (wł.).
  10. ↑ Hannah Roberts, Verdi’s care home offers harmony to retired opera star, „Financial Times”, 3 stycznia 2018 [dostęp 2025-03-18].
  11. ↑ Paola Lenzi, Musica e fiaba. Riflessioni, percorsi e proposte didattiche. Panoramica sulle fiabe in musica tra Otto e Novecento [online], 2004, s. 11 (wł.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.