Eliza Unger

Eliza Unger
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1899
Przemyśl

Data śmierci

26 sierpnia 1983

Alma Mater

Politechnika Lwowska

Uczelnia

Politechnika Warszawska

Wpływy

modernizm

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Eliza Unger, de domo Goldstein (ur. 26 marca 1899 w Przemyślu, zm. 26 sierpnia 1983) – polska architektka żydowskiego pochodzenia.

Życiorys

Magazyn firmy „Bananas”

Urodziła się 26 marca 1899 roku[1] w Przemyślu[2], była córką inżyniera Joachima Goldsteina i Marianny z d. Kuttin[3]. W 1924 roku kończyła studia na Wydziale Architektonicznym Politechniki Lwowskiej[1], po czym zaangażowała się w prace dokumentacyjne i konserwatorskie dla Żydowskiej Gminy Wyznaniowej we Lwowie[2].

W 1927 roku, wraz z mężem Oswaldem Erykiem Ungerem i Edwardem Jakóbowiczem założyła we Lwowie spółkę architektoniczną[1]. Od 1929 roku biuro przeniosło się do Gdyni (już bez wspólnika)[1], gdzie realizowało różne zadania przy budowie miasta, od projektów do realizacji[2]. W latach 30. XX w. Unger zaprojektowała w Gdyni szereg funkcjonalistycznych budowli, od prywatnych will i kamienic po szkołę i magazyny[3]. Przy projektach współpracowała m.in. z Bronisławem Wondrauschem[3].

Okupację przeżyła w Warszawie i okolicach, po „aryjskiej stronie” pod nazwiskiem Goszczyńska[4].

Po II wojnie światowej objęła stanowisko kierowniczki Zakładu w Instytucie Budownictwa Mieszkaniowego w Warszawie[1]. Należała do Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich, w 1965 roku otrzymała Brązową Odznakę SARP[1]. W latach 60. wykładała na Politechnice Warszawskiej[2]. W 1964 roku została wyróżniona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1] oraz Złotym Krzyżem Zasługi[4].

Zmarła 26 sierpnia 1983 roku[1]. Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[1].

Projekty (47 w Gdyni) m.in.:

  • kamienica czynszowa Izraela Reicha i Wolfa Birnbauma w Gdyni[2]
  • biurowiec „Bananas” przy ul. Kwiatkowskiego 24 w Gdyni[1]
  • chłodnia rybna, Port w Gdyni (1935–1936), wraz z Edwardem Fuhrschmiedem[1]
  • magazyny firmy „Bananas”, Port w Gdyni (1938–1939), wraz z Bronisławem Wondrauschem[1]

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Eliza Unger [online], In memoriam - Pamięci Architektów Polskich [dostęp 2021-09-11].
  2. 1 2 3 4 5 Eliza i Oswald Ungerowie, [w:] Gdynia – Tel Awiw, Warszawa – Gdynia: Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, Muzeum Miasta Gdyni, 2019, s. 254–256, ISBN 978-83-952378-4-3.
  3. 1 2 3 Recenzja: Nowoczesność oswajana. Nowa książka o architekturze kujawsko-pomorskiej [online], Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, 18 stycznia 2021 [dostęp 2021-09-11].
  4. 1 2 https://sztetl.org.pl/pl/biogramy/4670-unger-eliza
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.