Elodina claudia
| Elodina claudia | |
| De Baar et Hancock, 1993 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
Pierinae |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Elodina claudia |
Elodina claudia – gatunek motyla z rodziny bielinkowatych i podrodziny Pierinae.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1993 roku przez Murdocha De Baara i Davida Hancocka[1][2] na łamach „Australian Entomologist”. Jako miejsce typowe wskazano Iron Range w Shire of Cook w australijskim stanie Queensland. Epitet gatunkowy utworzono od nazwy przepływającej w miejscu typowym Claudie River[1].
Morfologia
Samice osiągają od 20 do 22 mm, a samce od 19 do 22 mm długości przedniego skrzydła. Użyłkowanie obu par skrzydeł wyróżnia się na tle australijskich przedstawicieli rodzaju bliższym położeniem punktów początkowych trzeciej gałęzi żyłki medialnej i pierwszej gałęzi żyłki kubitalnej przedniej[1]. Wierzch skrzydła przedniego jest perłowobiały z przyciemnieniem nasady, ciemnobrązową krawędzią kostalną oraz czarną plamą wierzchołkową o krawędzi wewnętrznej równomiernie zaokrąglonej, bez wydatnej wypukłości, przeciągniętej jednak wzdłuż pierwszej i drugiej gałęzi żyłki kubitalnej przedniej. Spód skrzydła przedniego u samca jest perłowobiały z zażółconą nasadą i jasnoszarą plamą wierzchołkową, u samicy rozleglej zażółcony. Wierzch skrzydła tylnego jest perłowobiały. Spód jego u samca jest biały z cytrynową nasadą i zażółceniem wzdłuż krawędzi kostalnej, u samicy zaś cały żółtawopomarańczowy[1][3]. Genitalia samca mają rozdwojony unkus z szerokimi i stosunkowo wysokimi guzkami nasadowymi oraz wezykę o długości połowy edeagusa, zaopatrzoną na większości swej długości w silne szczecinki[3].
Ekologia i występowanie
Owad endemiczny dla Australii, znany tylko z miejsca typowego na Półwyspie Jork w północnym Queenslandzie[1][3]. Zasiedla lasy deszczowe[1], zwłaszcza nadrzeczne o zwartej roślinności. Postacie dorosłe latają nisko nad powierzchnią gruntu[3]. Spotykano je w grudniu, lutym, kwietniu, czerwcu i lipcu[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 Murdoch De Baar, David Hancock. The Australian species of Elodina C. & R. Felder (Lepidoptera: Pieridae). „Australian Entomologist”. 20 (1), s. 25-43, 1993.
- ↑ Markku Savela: Elodina C. & R. Felder, [1865]. [w:] funet.fi [on-line]. [dostęp 2022-12-29].
- 1 2 3 4 Michael F. Braby: The Complete Guide to Butterflies of Australia. Collingwood: CSIRO Publishing, 2004, s. 146-147.