Eptatretus strickrotti
| Eptatretus strickrotti | |
| Møller & Jones, 2007 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Eptatretus strickrotti |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |
 | |
Eptatretus strickrotti – gatunek bezszczękowca z rodziny śluzicowatych (Myxinidae).
Zasięg występowania
Płn-wsch. Pacyfik. Znana tylko z wyłowionego holotypu oraz kilku prawdopodobnych obserwacji.
Cechy morfologiczne
Osiąga 31,4 cm długości całkowitej. Nieco odmienna od innych przedstawicieli rodzaju. Ciało silnie wydłużone, o wysokości 2,9% długości całkowitej. 12 par otworów skrzelowych. 119 gruczoły śluzowe w tym 18 przedskrzelowych, 12 skrzelowych, 70 tułowiowych i 19 ogonowych. Plamek ocznych brak.
Ubarwienie ciała różowe.
Biologia i ekologia
Występuje na głębokości 2100–2300 m (może nawet 2900 m). Jest pierwszą śluzicą znalezioną w pobliżu kominów hydrotermalnych, oraz jedną z 4 śluzic znalezionych na głębokości powyżej 2000 m.
Przypisy
- ↑ Eptatretus strickrotti, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
Bibliografia
- Eptatretus strickrotti (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 9 stycznia 2014]