Erazm Barącz

Erazm Barącz
Ilustracja
Erazm Barącz
na portrecie Jacka Malczewskiego (1907), w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie[1]
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1859
Lwów

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 1928
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki

Zawód, zajęcie

inżynier górnik

Erazm Barącz herbu Odrowąż (ur. 2 czerwca 1859 we Lwowie[2], zm. 21 stycznia 1928 w Krakowie) – inżynier górnik, naczelnik salin wielickich, kolekcjoner.

Życiorys

Pochodził ze starej patrycjuszowskiej i zasłużonej dla Lwowa rodziny polskich Ormian. Jego braćmi byli Tadeusz (1849-1905, rzeźbiarz), Roman (1856-1930, profesor chirurgii Uniwersytetu Lwowskiego), Stanisław (1864-1936, poeta i tłumacz) oraz Władysław (1865-1919, aktor i dyrektor Teatru Wielkiego we Lwowie)[3]. Po zdaniu matury we Lwowie Erazm Barącz studiował w akademii górniczej w Leoben, w 1880 uzyskując dyplom inżyniera. Pracował w kopalniach polskich, najdłużej w kopalni soli w Wieliczce, w latach 1915–1921 będąc naczelnikiem wielickich salin. Był autorem map, planów i rysunków technicznych kopalni, w uznaniu zasług jedną z komór nazwano jego imieniem.

Po przejściu na emeryturę przeprowadził się do Krakowa, oddając pasji kolekcjonerstwa. Zbierał obrazy (ponad 100 prac Axentowicza, Malczewskiego, Wyczółkowskiego i innych), rzeźby, zegary, meble. Jako Ormianin ze szczególnym upodobaniem gromadził wschodnie tkaniny i broń. Swoje zbiory, obejmujące 500 eksponatów, przekazał Muzeum Narodowemu w Krakowie. Z jego kolekcji powstał nowy oddział Muzeum: IV oddział im. Erazma Barącza.

Zmarł nagle w Krakowie, pochowany został na koszt miasta na cmentarzu Rakowickim w sąsiedztwie kaplicy Helclów (kwatera CC, płd.-wsch.). Na jego grobie znajduje się okazały pomnik, także ufundowany przez władze Krakowa.

Przypisy

  1. 1 2 Dmitrij Szelest: Dzieje zbiorów polskiego malarstwa w Lwowskiej Galerii Obrazów. [dostęp 2011-06-15].
  2. ↑ Wojciech Gawroński, Słownik biograficzny wieliczan, Wieliczka 2008, s. 15.
  3. ↑ Kronika miejska. Zgon poety. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 41 z 20 lutego 1936.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.