Erich Schmidt (historyk literatury)

Erich Schmidt

Data i miejsce urodzenia	20 czerwca 1853 Jena
Data i miejsce śmierci	29 kwietnia 1913 Berlin
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury
Alma Mater	Uniwersytet w Grazu Reichsuniversität Straßburg
Doktorat	1874
Habilitacja	1875 Uniwersytet w Würzburgu
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet w Würzburgu Uniwersytet Wiedeński Uniwersytet w Berlinie
Rektor Uniwersytetu w Berlinie
Odznaczenia

Erich Schmidt (ur. 20 czerwca 1853 w Jenie, zm. 29 kwietnia 1913 w Berlinie) – niemiecki filolog, historyk literatury, profesor uniwersytetów w Strasburgu, Wiedniu i Berlinie. Rektor berlińskiego uniwersytetu w latach 1909–1910.

Studiował filologię klasyczną w Grazu, Jenie i Strasburgu. W 1874 uzyskał doktorat, habilitował się w 1875, w latach 1875-1877 był privatdozentem w Würzburgu. W 1880 roku przeniósł się na Uniwersytet Wiedeński. W latach 1885-1887 był dyrektorem weimarskiego archiwum Goethego. Odkrył Urfausta. Napisał wiele prac na temat Goethego. Opracował dwutomową biografię Lessinga. Zasłużył się jako wydawca pism pisarzy niemieckich. W 1887 objął profesurę w zakresie historii literatury nowożytnej niemieckiej w Berlinie. W 1895 został członkiem Pruskiej Akademii Nauk w Berlinie, w 1900 otrzymał Order Orła Czerwonego, w 1908 otrzymał Order Królewski Korony 3 klasy, w 1910 został Komandorem Orderu Hohenzollernów.

Jednym z jego uczniów był Eduard Spranger.

• Erich Franz Schmidt w: Deutsche Biographie (j. niem.)
• „Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna Wydawnictwa Gutenberga”, tom 15, reprint wyd. Kurpisz, Poznań 1996.