Erythrolamprus festae

Erythrolamprus festae[1]
(Peracca, 1897)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Rodzina

połozowate

Podrodzina

Dipsadinae

Rodzaj

Erythrolamprus

Gatunek

Erythrolamprus festae

Synonimy
  • Rhadinaea festae Peracca, 1897
  • Liophis festae — Amaral, 1929[2]
  • Erythrolamprus festae — Grazziotin et. al., 2012[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Erythrolamprus festae – gatunek niejadowitego węża z rodziny połozowatych (Colubridae). Występuje w północno-zachodniej części Ameryki Południowej – w Ekwadorze i północnym Peru. Prowadzi dzienny, naziemny lub półwodny tryb życia[4].

Systematyka

Takson ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1897 roku włoski herpetolog Mario Giacinto Peracca w „Bollettino dei musei di zoologia ed anatomia comparata della R. Università di Torino”. Autor nadał wężowi nazwę Rhadinaea festae, a jako miejsce typowe wskazał dolinę Rio Santiago w Ekwadorze[5][6]. Holotyp MZUT 227 (pierwotnie oznaczony jako MZUT R2178)[a] to dorosły samiec odłowiony przez E. Festę pomiędzy wrześniem 1895 a lipcem 1897 roku[7][6]. W 2012 roku na podstawie badań filogenetycznych Grazziotin ze współpracownikami stwierdzili, że gatunek ten należy do rodzaju Erythrolamprus[8], a w 2021 Entiauspe-Neto ze współpracownikami wykazali, że gatunek ten jest najbliżej spokrewniony z Erythrolamprus miliaris[9].

Nie wyróżnia się podgatunków[2].

Etymologia

  • Erythrolamprus: gr. ερυθρος eruthros „czerwony”[10]; λαμπρος lampros „błyszczący, świecący, lśniący”[11].
  • festae: dr Enrico Festa (1868–1939), włoski zoolog[2].

Morfologia

Jest to niewielki wąż o krótkiej, ciemnobrązowej od góry i białej od spodu głowie, która jest tylko niewiele szersza od szyi, o czarnych oczach. Ubarwienie części grzbietowej jest brązowe i składa się z serii ciemnych brązowych lub ciemnobrązowych oraz jasnoszarych pasów w ilości od 27 do 36 u samców i od 29 do 45 u samic, są one szersze na grzbiecie i węższe w okolicach brzucha. Brzuch biały z czarnymi plamami w ilości od 27 do 40. Ogon w czarne paski od 12 do 16. Gatunek ten jest najbardziej podobny do Erythrolamprus breviceps i Erythrolamprus taeniogaster. Od Erythrolamprus breviceps różni się wzorem pasów, a od Erythrolamprus taeniogaster posiadaniem dwóch tarczek przedocznych zamiast jednej[4][7].

Wymiary[4][7]:

Samiec Samica
Długość całkowita (mm) 691 691
Długość SVL[b] (mm) 558 558
Długość TL[c] (mm) 133 133
Łuski grzbietowe (rzędy) 17 17
Tarczki brzuszne 160–170 156–180
Tarczki podogonowe 61–65 56–64

Występowanie

Erythrolamprus festae występuje w północno-zachodniej Ameryce Południowej – w Ekwadorze i północnym Peru, od wschodnich pogórzy Andów do nizinnych lasów Amazonii, na wysokościach od 200 m n.p.m. do około 1680 m n.p.m. W Ekwadorze odnotowano go w prowincjach Chinchipe, Morona Santiago, Napo, Sucumbíos i Pastaza[7][4].

Ekologia i zachowanie

Gatunek ten występuje głównie w tropikalnych lasach nizinnych i podgórskich. Spotykany jest także na skrajach lasów w okolicach zbiorników wodnych. Prowadzi dzienny, głównie lądowy tryb życia, ale spotykany jest też w zbiornikach wodnych i ich okolicach. Brak informacji o diecie i rozmnażaniu tego gatunku[4].

Status

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN Erythrolamprus festae jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC, ang. Least Concern). Trend populacji ani liczebność populacji nie jest określona. Gatunek ten jest opisywany jako niepospolity lub rzadki[3][4].

Uwagi

  1. ↑ MZUT – Museo di Zoologia, Università di Torino; obecnie w zbiorach MRSN – Museo Regionale di Scienze Naturali di Torino, Turyn[12].
  2. ↑ SVL – ang. Snout–vent length – odległość od przodu głowy do odbytu.
  3. ↑ TL – ang. Tail length – długość ogona od odbytu do końca ogona.

Przypisy

  1. ↑ Erythrolamprus festae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 3 4 P. Uetz & J. Hallermann, Erythrolamprus festae (PERACCA, 1897), [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2025-02-08] (ang.).
  3. 1 2 Erythrolamprus festae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2025-02-08] (ang.).
  4. 1 2 3 4 5 6 T. Molina-Moreno, A.F. Aponte-Gutierrez, A. Arteaga, Banded Marsh-Snake (Erythrolamprus festae), [w:] Reptiles of Ecuador: Life in the middle of the world. (red. Arteaga A, Bustamante L, Vieira J), 2024, DOI: 10.47051/INCU1688 (ang.).
  5. ↑ M.G. Peracca, Viaggio del Dr. Enrico Festa nell’Ecuador e regioni vicine. IV. Rettili, „Bollettino dei Musei di Zoologia e di Anatomia Comparata della R. Università di Torino”, XII (300), Torino 1897, s. 1–20 (wł.).
  6. 1 2 Van Wallach, Kenneth L. Williams, Jeff Boundy: Snakes of the World: A Catalogue of Living and Extinct Species. Boca Raton: Taylor and Francis, CRC Press, 2014, s. 389. ISBN 978-1-4822-0848-1. (ang.).
  7. 1 2 3 4 G. Pazmiño-Otamendi, Erythrolamprus festae, [w:] Reptiles del Ecuador. Version 2022.0. (red. Torres-Carvajal, O., Pazmiño-Otamendi, G., Ayala-Varela, F. y Salazar-Valenzuela, D), Quito: Museo de Zoología, Pontificia Universidad Católica del Ecuador, 2020 (hiszp.).
  8. ↑ F.G. Grazziotin i inni, Molecular phylogeny of the New World Dipsadidae (Serpentes: Colubroidea): a reappraisal, „Cladistics”, 28, 2012, s. 437–459, DOI: 10.1111/j.1096-0031.2012.00393.x (ang.).
  9. ↑ Omar M. Entiauspe-Neto i inni, A new species of Erythrolamprus (Serpentes: Dipsadidae: Xenodontini) from the savannas of northern South America, „Salamandra”, 57 (2), 2021, s. 196–218 (ang.).
  10. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 85.
  11. ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 119.
  12. Mark Henry Sabaj, Codes for Natural History Collections in Ichthyology and Herpetology, „Copeia”, 108 (3), 2020, s. 593–669, DOI: 10.1643/ASIHCODONS2020 (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.