Eta Serpentis
| η Ser | |||||||||||||||||||||
 Położenie w ogonie Węża | |||||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
18h 21m 18,601s | ||||||||||||||||||||
| Deklinacja |
−02° 53′ 55,78″ | ||||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) |
−701,42 ± 0,13 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||||
| Prędkość radialna |
9,83 ± 0,09 km/s[1] | ||||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
| Typ widmowy |
K0 III-IV[1] | ||||||||||||||||||||
| Masa | |||||||||||||||||||||
| Promień | |||||||||||||||||||||
| Jasność | |||||||||||||||||||||
| Okres obrotu | |||||||||||||||||||||
| Prędkość obrotu |
0,44 km/s[2] | ||||||||||||||||||||
| Wiek |
2,8 mld lat[2] | ||||||||||||||||||||
| Temperatura |
4890 K[2] | ||||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Eta Serpentis (η Ser) – gwiazda w gwiazdozbiorze Węża (najjaśniejsza w jego ogonie), znajdująca się w odległości około 60 lat świetlnych od Słońca.
Charakterystyka
Jest to olbrzym (gwiazda) lub podolbrzym należący do typu widmowego K[1]. Ma temperaturę 4890 K, niższą niż temperatura fotosfery Słońca, emituje 19 razy więcej promieniowania. Pomiar interferometryczny ukazuje, że gwiazda ma promień równy 5,9 R☉. Masa tej gwiazdy to około 1,5 masy Słońca. Eta Serpentis ma około 2,8 miliarda lat, około 150 milionów lat temu zakończyła syntezę wodoru w hel w jądrze; gdy w przyszłości zmieni się w czerwonego olbrzyma, jej jasność wzrośnie 25 razy. Gwiazda ma niską zawartość metali i duży ruch własny, co wskazuje, że powstała w innym obszarze Galaktyki niż Słońce[2].
Gwiazda ma optycznego towarzysza o wielkości gwiazdowej 10,87m, oddalonego o 251,4 sekundy kątowe (pomiar z 2010 r.). W ciągu 175 lat obserwacji eta Serpentis przemieściła się względem niego o 140″, co ukazuje, że gwiazdy te nie są związane grawitacyjnie i tylko przypadkowo mijają się na niebie[2][3].