Eudontomyzon stankokaramani
| Eudontomyzon stankokaramani | |||
| Karaman, 1974 | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Eudontomyzon stankokaramani | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
![]() | |||
Eudontomyzon stankokaramani – europejski gatunek bezżuchwowca z rodziny minogowatych (Petromyzontidae).
Systematyka
Ten gatunek bywa uznawany jako młodszy synonim minoga ukraińskiego.
Zasięg występowania
Bałkany (Albania, Kosowo, Macedonia Północna, Czarnogóra) – dorzecze Driny, w tym jeziora Ochrydzkie i Szkoderskie.
Budowa ciała
Osiąga około 20 cm długości. Wzdłuż ciała 58 - 65 miomerów. Płetwa ogonowa ma kształt łopatkowaty.
Tułów u ślepic jest nakrapiany. U osobników dorosłych płetwa ogonowa szara do czarnej.
Biologia i ekologia
Tryb życia
Żyje w górskich i podgórskich strumieniach o czystej i dobre natlenionej wodzie. Ślepice żyją zagrzebane w bogatym w detrytus piasku bądź mule.
Odżywianie
Gatunek niepasożytniczy.
Cykl życiowy i rozród
Przeobrażenie następuje prawdopodobnie między listopadem a kwietniem.
Przypisy
- ↑ Eudontomyzon stankokaramani, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
Bibliografia
- Eudontomyzon stankokaramani (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 30 sierpnia 2016]

