Eufrozyna z Aleksandrii

Święta
Eufrozyna z Aleksandrii

Dziewica
Fresk świętej Eufrozyny w Kościele greckokatolickim
Data i miejsce urodzenia	ok. 414 Aleksandria, Egipt
Data śmierci	ok. 470
Czczona przez	Kościół katolicki Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	w Kościele katolickim – 1 stycznia i 11 lutego w Cerkwi prawosławnej – 15 lutego i 25 września

Eufrozyna z Aleksandrii (gr. Ἁγια Ευφροσύνη, cs. Ewfrosinija Aleksandrijskaja, ur. ok. 414, zm. ok. 470) – święta Kościoła katolickiego i prawosławnego, która ubrana w męskie szaty wiodła życie jako eremita w klasztorze koło Aleksandrii.

Święta Eufrozyna urodziła się ok. 414 roku w Aleksandrii. Gdy ukończyła 18 lat jej ojciec postanowił, że wejdzie ona w związek małżeński. Jednak Eufrozyna zdecydowała się uciec do niedaleko położonego klasztoru^[1]. Przywdziała szaty mnicha za zgodą przełożonego klasztoru. Żyła w odosobnieniu w zakonie prowadząc surowy tryb życia ascetycznego przez 38 lat jako brat Smaragd. Eufrozyna udzielała rad w sprawach duchowych odwiedzającym klasztor. Z jej kierownictwa duchowego korzystał nawet jej ojciec. Zmarła ok. 470 roku^[2][1].

Kult św. Eufrozyny, znany w średniowiecznej Europie, odżył w czasach nowożytnych dzięki klasztorowi w Beaulieu koło Compiègne, gdzie czczono jej relikwie. Jej wspomnienie liturgiczne przyjęli za własne karmelici, dlatego w ikonografii zachodniej bywała przedstawiana w habicie karmelitańskim. Obchód według Martyrologium Romanum 1 stycznia i 11 lutego, a według Menologium graecorum 25 września^[3]. W liturgii karmelitańskiej była czczona 2 stycznia jako Eufrozyna, Dziewica naszego Zakonu^[4].