Eugene Bullard

Eugene Bullard
Ilustracja
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

9 października 1894
Columbus

Data i miejsce śmierci

12 października 1961
Nowy Jork

Przebieg służby
Lata służby

1914–1919

Siły zbrojne

Legia Cudzoziemska
Armée de l’air

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

podpis
Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Medal Wojskowy (Francja)
Krzyż Wojenny 1914–1918 z brązową gwiazdą (Francja)
Krzyż Kombatanta-Ochotnika do 1918 (Francja) Krzyż Kombatanta (Francja) Medal Rannych na Wojnie – jedna rana (Francja) Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Pamiątkowy Wojny 1939–1945 (Francja) Medal Pamiątkowy Ochotników Wolnej Francji Médaille des volontaires américain avec l'Armée Française

Eugene Jacques Bullard (ur. 9 października 1894 w Columbus, zm. 12 października 1961 w Nowym Jorku) – amerykański lotnik z okresu I wojny światowej służący w lotnictwie francuskim, pierwszy czarnoskóry pilot myśliwca.

Dzieciństwo i młodość

Bullard urodził się w mieście Columbus w stanie Georgia jako siódmy z dziesięciorga dzieci Williama Bullarda oraz Josephine Thomas[1]. Przodkowie Bullarda opuścili Karaiby, przenosząc się do Stanów Zjednoczonych, gdzie schronili się wśród ludności rdzennej - Krików[2].

Jako nastolatek wyjechał do Europy[3]. Odwiedził Wielką Brytanię i Francję, gdzie utrzymywał się z dorywczych prac, m.in. boksował, czy występował w teatrach wodewilowych. Podczas jednej z wizyt w Paryżu postanowił osiąść na stałe we Francji.

I wojna światowa

Dnia 19 października 1914 r. Bullard zaciągnął się do Legii Cudzoziemskiej, gdzie został przydzielony do 3. Pułku Marszowego Legii Cudzoziemskiej (RMLE). Brał udział w walkach nad Sommą, I bitwie w Szampanii oraz pod Verdun. Został ranny 5 marca 1916 roku, a następnie odznaczony Krzyżem Wojennym[3].

Lotnictwo

Po powrocie do zdrowia w Lyonie 2 października 1916 r. zgłosił się do francuskich sił powietrznych - Armée de l’air[4]. Przeszedł pierwsze szkolenie w akademii w Tours. Został przypisany do Eskadry Spa 93, a później do Eskadry Spa 85[5], gdzie pozostał aż do opuszczenia Aéronautique Militaire. 5 maja 1917 r. otrzymał licencję pilota (nr 6950) od Aéro-Club de France. Podobnie jak wielu innych amerykańskich lotników, Bullard miał nadzieję dołączyć do słynnej eskadry Escadrille Americaine N.124, Lafayette Escadrille, ale jednostka po zapisaniu 38 amerykańskich pilotów wiosną i latem 1916 r. przestała przyjmować kolejnych kandydatów. Po dalszych szkoleniach w Avord, dołączył do 269 amerykańskich lotników w Lafayette Flying Corps 15 listopada 1916 r., które były bardziej oznaczeniem niż jednostką[6]. Amerykańscy ochotnicy współpracowali z francuskimi pilotami, biorąc udział zarówno w lotach pościgowych, jak i w eskadrach bombowców oraz samolotów rozpoznawczych operujących na zachodnim froncie. Wymienione w październikowym wydaniu „Flying” z 1917 roku, oficjalnej publikacji Aero Club of America, nazwisko Bullarda znajduje się na liście członków Lafayette Flying Corps[7].

28 czerwca 1917 roku Bullard został mianowany na stopień kaprala. 27 sierpnia przydzielono go do Escadrille N.93 (fr. Escadrille SPA 93), stacjonującej w Beauzée-sur-Aire, na południe od Verdun, gdzie służył do 13 września 1917 roku. Dywizjon był wyposażony w samoloty Nieuport oraz SPAD. Brał udział w ponad dwudziestu misjach bojowych. Przypisuje mu się zestrzelenie jednego[2] lub dwóch niemieckich samolotów. Władze francuskie nie mogły jednak potwierdzić osiągnięć Bullarda.

Kiedy Stany Zjednoczone przystąpiły do wojny, United States Army Air Forces zwołały komisję lekarską, by rekrutować Amerykanów służących w Lafayette Flying Corps dla Air Service Amerykańskich Sił Ekspedycyjnych. Bullard przeszedł badanie lekarskie, ale nie został przyjęty, ponieważ wybrano tylko białych pilotów.

W Paryżu podczas jednodniowej przerwy Bullard wdał się w spór z francuskim oficerem. Ze względu na swoje zasługi nie stanął przed sądem wojennym, jednak został ukarany przeniesieniem do 170. batalionu[2][8]. Służbę zakończył 24 października 1919 r.

W kulturze

W 1972 r. dokonania Bullarda jako pilota zostały przedstawione w biografii The Black Swallow of Death autorstwa Patricka Carisella i Jamesa Ryana[9]. Jest on także bohaterem literatury faktu dla młodzieży we wspomnieniach „Eugene Bullard: World's First Black Fighter Pilot autorstwa Larry'ego Greenly'ego[10].

Film Flyboys z 2006 r. zainspirowany losami Bullarda przedstawia postać bohatera „Eugene Skinner”. W postać głównego bohatera wcielił się brytyjski aktor Abdul Salis.

W 2020 roku progresywny projekt rockowo-metalowy Telergy wydał album Black Swallow, który opowiada historię życia Eugene’a Bullarda.

Odznaczenia

Odznaczenia Bullarda

Przypisy

  1. ↑ Chris Dicton, Americans at War in Foreign Forces: A History, 1914–1945, 2014.
  2. 1 2 3 Jonathan, Sutherland, African Americans at war : an encyclopedia, Santa Barbara, Calif., 5 grudnia 2003, s. 86, ISBN 1-85109-371-0, OCLC 53948547 [dostęp 2019-01-16] (ang.).
  3. 1 2 Dominick Pisano, Eugene J. Bullard, 12 października 2010.
  4. ↑ French Air Service, www.theaerodrome.com, 16 stycznia 2019.
  5. ↑ Eugene J. Bullard [online], airandspace.si.edu, 12 października 2010 [dostęp 2024-05-10] (ang.).
  6. ↑ Hall i inni, The Lafayette Flying Corps, 1920.
  7. ↑ Edmund L. Gros, The Members of Lafayette Flying Corps, „Flying”, 6, 1917, s. 776 [dostęp 2024-06-19] (ang.).
  8. ↑ Eugene Jacques Bullard [online], National Museum of the United States Air Force™ [dostęp 2024-05-10] (ang.).
  9. ↑ Carisella, P. J., and James W. Ryan. The Black Swallow of Death: The Incredible Story of Eugene Jacques Bullard, the World's First Black Combat Aviator. Boston: Marlborough House; distributed by Van Nostrand Reinhold, New York, 1972.
  10. ↑ Greenly, Larry (2013). Eugene Bullard: World's First Black Fighter Pilot. Montgomery: NewSouth Books. ISBN 978-1-58838-280-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.