Eugeniusz Molga
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 sierpnia 1950 |
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: inżynieria chemiczna i procesowa - inżynieria reaktorów chemicznych, bezpieczeństwo reaktorów chemicznych, zastosowanie sztucznych sieci neuronowych do modelowania reaktorów chemicznych | |
| Alma Mater |
Politechnika Warszawska |
| Doktorat |
1984 – inżynieria chemiczna |
| Habilitacja |
2001 – inżynieria chemiczna |
| Profesura |
2009 |
| Funkcja Jednostka PAN |
przewodniczący |
| Profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej | |
| Wydział |
Wydział Inżynierii Chemicznej i Procesowej Politechniki Warszawskiej |
| Dziekan | |
| Wydział |
Wydział Inżynierii Chemicznej i Procesowej Politechniki Warszawskiej |
| Okres spraw. |
2012–2020 |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   | |
Eugeniusz Molga (ur. 8 sierpnia 1950 w Radomiu) – polski naukowiec, profesor nauk technicznych, profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej, specjalista w zakresie inżynierii chemicznej i procesowej[1][2].
Życiorys
Absolwent inżynierii chemicznej na Politechnice Warszawskiej (1973). W 1984 roku uzyskał stopień naukowy doktora na PW, habilitował się w 2001. W 2009 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych[3].
Zawodowo związany z Politechniką Warszawską, w 2012 został profesorem zwyczajnym na Wydziale Inżynierii Chemicznej i Procesowej. Od 2012 do 2020 przez 2 kadencje pełnił funkcję dziekana tego Wydziału[1][2]. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu inżynierii chemicznej - inżynieria reaktorów chemicznych, bezpieczeństwo reaktorów chemicznych, reaktory kalorymetryczne, procesy zintegrowane (reaktory wielofunkcyjne), procesy produkcji wodoru i gazu syntezowego, zastosowanie sztucznych sieci neuronowych do modelowania reaktorów chemicznych. Staże naukowe na Uniwersytecie Twente (Enschede, Holandia), Joint Research Centre – European Commision (Ispra, Włochy), Uniwersytet Michigan (Ann Arbor, USA). Jest autorem lub współautorem licznych publikacji naukowych, w tym kilku monografii i podręczników akademickich, a także kilku patentów[1][2].
Od 2006 roku jest członkiem Komitetu Inżynierii Chemicznej i Procesowej Polskiej Akademii Nauk, w latach 2016–2024 pełnił funkcję przewodniczącego tego Komitetu. Od 2006 jest przedstawicielem Polski w Europejskiej Federacji Inżynierii Chemicznej, Sekcja – Inżynieria Reakcji Chemicznych (European Federation of Chemical Engineering, Working Party – Chemical Reaction Engineering). Powoływany w skład rad naukowych (Wydziału Inżynierii Chemicznej i Procesowej Politechniki Warszawskiej, Instytutu Chemii i Techniki Jądrowej i Instytutu Inżynierii Chemicznej PAN) oraz czasopism naukowych[1][2].
Odznaczenia
- 2003 – Srebrny Krzyż Zasługi
- 2008 – Medal Komisji Edukacji Narodowej
- 2020 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[4]