European Rugby Challenge Cup (2017/2018)

< European Rugby Challenge Cup (2017
European Rugby Challenge Cup 2017/2018
2016/2017 2018/2019
Szczegóły turnieju
Termin

13 października 2017 – 12 maja 2018

Liczba drużyn

20 (z 7 konfederacji)

I miejsce

Cardiff Blues (2. tytuł)

II miejsce

Gloucester

Statystyki turnieju
Liczba meczów

67

Najwięcej punktów

Jarrod Evans, Jack Carty (po 56)

Najwięcej przyłożeń

Adam Radwan (10)

Strona internetowa

European Rugby Challenge Cup 2017/2018 – dwudziesty drugi sezon European Rugby Challenge Cup, rozgrywek klubowych w rugby union w Europie, które rangą przewyższa tylko European Rugby Champions Cup. Zwycięzcą rozgrywek została walijska drużyna Cardiff Blues, która zdobyła to trofeum po raz drugi w historii (poprzednio – w 2010). W rozegranym w hiszpańskim Bilbao finale pokonała ona angielską ekipę Gloucester, dwukrotnego zdobywcę tego pucharu i finalistę z poprzedniego sezonu. Finał rozgrywek po raz pierwszy w historii został rozegrany poza granicami państw, których reprezentacje uczestniczą w Pucharze Sześciu Narodów.

Uczestnicy i system rozgrywek

W rozgrywce uczestniczyło 20 drużyn klubowych z krajów europejskich. 18 miejsc zagwarantowano drużynom z krajów uczestniczących w rozgrywkach Pucharu Sześciu Narodów:

  • 4 drużyny z miejsc 8–11 z poprzedniego sezonu rozgrywek angielskiej ligi Premiership oraz najlepsza drużyna z poprzedniego sezonu angielskiej ligi RFU Championship (drugi poziom rozgrywkowy w Anglii);
  • 5 drużyn z miejsc 8–12 z poprzedniego sezonu rozgrywek francuskiej ligi Top 14 oraz 2 najlepsze drużyny z poprzedniego sezonu francuskiej ligi Pro D2 (drugi poziom rozgrywkowy we Francji);
  • wszystkie 3 drużyny z międzynarodowej ligi Pro12, które nie zakwalifikowały się European Rugby Champions Cup lub do kwalifikacji do tych rozgrywek;
  • 3 drużyny uczestniczące w kwalifikacjach do European Rugby Champions Cup (2017/2018), które nie uzyskały awansu (w kwalifikacjach tych brały udział drużyny z Premiership, Top 14 i Pro12).

Dwa pozostałe miejsca uzyskały dwie najlepsze drużyny poprzedniego sezonu rozgrywek European Rugby Continental Shield, w których uczestniczą drużyny z krajów europejskich nie biorących udziału w Pucharze Sześciu Narodów oraz z Włoch (w sezonie 2016/2017: Włochy, Rosja, Hiszpania, Belgia, Niemcy, Rumunia).

Uczestnicy rozgrywek:

Premiership i RFU Championship Top 14 i Pro D2 Pro12 Continental Shield

Anglia:

Francja:

Irlandia:

  • Connacht (kwalifikacje do Champions Cup)

Walia:

Szkocja:

Włochy:

Rosja:

W pierwszej fazie drużyny podzielone były na pięć grup po cztery drużyny. Wszystkie zespoły grały ze sobą dwukrotnie: mecz i rewanż. Awans do fazy pucharowej uzyskali zwycięzcy grup oraz trzy najlepsze drużyny z drugich miejsc. W kolejnej fazie rozgrywki toczyły się w systemie pucharowym (ćwierćfinały, półfinały i finał), a drużyny rozgrywały ze sobą tylko po jednym meczu. W tej fazie drużyny były rozdzielane zgodnie z ustalonym na podstawie fazy grupowej rankingu (od miejsca w rankingu uzależnione było też przyznanie roli gospodarza w ćwierćfinałach i półfinałach).

W fazie grupowej drużyny otrzymywały 4 punkty za zwycięstwo, 2 punkty za remis i 0 punktów w przypadku porażki. Ponadto mogły otrzymać punkty bonusowe: 1 punkt za zdobycie co najmniej 4 przyłożeń w meczu (niezależnie od wyniku) i 1 punkt za porażkę różnicą najwyżej 7 punktów. W przypadku równej liczby punktów w tabeli grupowej o wyższym miejscu decydował bilans bezpośrednich spotkań (liczba punktów, bilans punktów, liczba przyłożeń), w przypadku braku rozstrzygnięcia lub braku bezpośrednich spotkań (w rankingu po fazie grupowej) kolejno: bilans punktów, liczba przyłożeń, mniejsza liczba kar indywidualnych (żółtych i czerwonych kartek) i losowanie.

Faza grupowa

W pierwszej kolejce rozgrywek grupowych doszło do sensacji. Debiutująca w Challenge Cup rosyjska drużyna Krasnyj Jar pokonała u siebie zwycięzcę ubiegłorocznej edycji tych rozgrywek i dwukrotnego finalistę najważniejszych klubowych rozgrywek europejskich European Rugby Champions Cup Stade Français[1].

Grupa 1

Wyniki spotkań (w nawiasach - liczba przyłożeń):

Newcastle Falcons Dragons Bordeaux Bègles Jenisiej-STM
Newcastle Falcons–32:27 (4:3)54:24 (8:3)64:7 (10:1)
Dragons25:27 (3:3)–33:17 (5:2)15:0 (3:0)
Bordeaux Bègles20:21 (2:3)36:28 (5:3)–36:27 (6:3)
Jenisiej-STM19:33 (3:5)21:28 (3:4)17:57 (2:8)–

Tabela:

Pozycja Drużyna Mecze Wygrane Remisy Porażki Bilans punktów Bilans przyłożeń Punkty bonusowe Punkty razem
1.Anglia Newcastle Falcons6600229:122 (+107)33:15428
2.Walia Dragons6303156:133 (+23)21:17416
3.Francja Bordeaux Bègles6303190:178 (+12)26:24416
4.Rosja Jenisiej-STM600691:233 (-142)12:3611

Grupa 2

Wyniki spotkań (w nawiasach - liczba przyłożeń):

Cardiff Blues Sale Sharks Lyon Tuluza
Cardiff Blues–14:6 (1:0)29:19 (4:3)18:13 (2:1)
Sale Sharks24:0 (2:0)–15:13 (2:1)20:20 (2:2)
Lyon18:21 (2:3)27:24 (3:3)–21:11 (2:1)
Tuluza15:17 (2:2)28:21 (4:3)30:23 (4:2)–

Tabela:

Pozycja Drużyna Mecze Wygrane Remisy Porażki Bilans punktów Bilans przyłożeń Punkty bonusowe Punkty razem
1.Walia Cardiff Blues650199:95 (+4)12:10121
2.Francja Tuluza6213117:120 (-3)14:13414
3.Anglia Sale Sharks6213110:102 (+8)12:11212
4.Francja Lyon6204121:130 (-9)13:17311

Grupa 3

Wyniki spotkań (w nawiasach - liczba przyłożeń):

Gloucester Pau Zebre Agen
Gloucester–24:34 (3:4)69:12 (11:2)61:16 (9:1)
Pau27:21 (3:3)–42:14 (6:2)26:12 (4:2)
Zebre26:33 (4:5)33:38 (3:5)–38:30 (4:3)
Agen24:45 (4:6)21:40 (3:6)45:10 (7:1)–

Tabela:

Pozycja Drużyna Mecze Wygrane Remisy Porażki Bilans punktów Bilans przyłożeń Punkty bonusowe Punkty razem
1.Francja Pau6600207:125 (+82)28:16529
2.Anglia Gloucester6402253:139 (+114)37:18521
3.Włochy Zebre6105133:257 (-124)16:3748
4.Francja Agen6105148:220 (-72)20:3026

Grupa 4

Wyniki spotkań (w nawiasach - liczba przyłożeń):

Stade Français Edynburg London Irish Krasnyj Jar
Stade Français–17:10 (3:2)7:44 (1:7)39:24 (5:2)
Edynburg34:33 (3:3)–50:20 (8:3)78:0 (12:0)
London Irish20:26 (2:4)14:37 (1:5)–47:17 (7:2)
Krasnyj Jar34:29 (5:5)14:73 (2:10)17:24 (2:4)–

Tabela:

Pozycja Drużyna Mecze Wygrane Remisy Porażki Bilans punktów Bilans przyłożeń Punkty bonusowe Punkty razem
1.Szkocja Edynburg6501282:98 (+184)40:12525
2.Francja Stade Français6303151:166 (-15)21:21517
3.Anglia London Irish6303169:154 (+15)24:22416
4.Rosja Krasnyj Jar6105106:290 (-184)13:4326

Grupa 5

Wyniki spotkań (w nawiasach - liczba przyłożeń):

Brive Connacht Worcester Warriors Oyonnax
Brive–31:38 (5:4)33:7 (5:1)38:13 (5:2)
Connacht55:10 (7:1)–15:8 (2:1)50:14 (8:2)
Worcester Warriors30:20 (4:3)24:24 (4:3)–35:14 (4:1)
Oyonnax19:29 (1:4)15:43 (2:5)27:20 (3:2)–

Tabela:

Pozycja Drużyna Mecze Wygrane Remisy Porażki Bilans punktów Bilans przyłożeń Punkty bonusowe Punkty razem
1. Connacht6510225:102 (+123)29:15426
2.Francja Brive6303161:162 (-1)23:19517
3.Anglia Worcester Warriors6213124:133 (-9)16:17515
4.Francja Oyonnax6105102:215 (-113)11:2804

Ranking drużyn po fazie grupowej

Ranking drużyn po fazie grupowej (w zielonych wierszach drużyny, które zapewniły sobie awans):

Pozycja Zwycięzca grupy Punkty razem Bilans punktów Przyłożenia
1.Francja Pau29+8228
2.Anglia Newcastle Falcons28+10733
3. Connacht26+12329
4.Szkocja Edynburg25+18440
5.Walia Cardiff Blues21+412
Pozycja Druga drużyna grupy Punkty razem Bilans punktów Przyłożenia
6.Anglia Gloucester21+11437
7.Francja Brive17-123
8.Francja Stade Français17-1521
9.Walia Dragons16+2321
10.Francja Tuluza14-314

Faza pucharowa

Drabinka

ĆwierćfinałyPółfinałyFinał
4Szkocja Edynburg6
5Walia Cardiff Blues20
5Walia Cardiff Blues16
1Francja Pau10
1Francja Pau35
8Francja Stade Français32
5Walia Cardiff Blues31
6Anglia Gloucester30
3 Connacht28
6Anglia Gloucester33
6Anglia Gloucester33
2Anglia Newcastle Falcons12
2Anglia Newcastle Falcons25
7Francja Brive10

Ćwierćfinały

30 marca 2018
20:00
 Newcastle Falcons Anglia 25:10[2]
(12:10)
 Francja Brive Kingston Park, Newcastle upon Tyne
Widzów: 4053
Sędzia: John Lacey (Irlandia)

Przyłożenia: Wilson 17', Kibirige 23', Tait 58', 67'
Podwyższenie: Flood 18'
Rzut karny: Hodgson 80'+1
Przyłożenie: Herjean 27'
Podwyższenie: Bézy 28'
Rzut karny: Bézy 22'
30 marca 2018
21:00
 Pau Francja 35:32[3]
(27:14)
 Francja Stade Français Stade du Hameau, Pau
Widzów: 10 064
Sędzia: JP Doyle (Irlandia)

Przyłożenia: Vatubua 4', Stanley 22', Daubagna 37', Lespiaucq 52'
Podwyższenia: Taylor 5', 23', 38'
Rzuty karne: Taylor 16', 31', 74'
Przyłożenia: Daguin 6', Francoz 40'+3, Camara 43', O’Connor 78'
Podwyższenia: Plisson 6', 40'+4, 44
Rzuty karne: Plisson 42', 59'
31 marca 2018
13:00
 Connacht  28:33[4]
(10:17)
 Anglia Gloucester Galway Sportsgrounds, Galway
Widzów: 8129
Sędzia: Romain Poite (Francja)

Przyłożenia: Marmion 7', Aki 19', Adeolokun 45', Healy 70'
Podwyższenie: Ronaldson 71'
Rzuty karne: Carty 49', Ronaldson 67'
Przyłożenia: Hanson 3', Marshall 26', Trinder 37', Afoa 55'
Podwyższenia: Williams 38', 57'
Rzuty karne: Williams 42', 63', Twelvetrees 77'
Butler 77' Żółta kartka Morgan 25' Żółta kartka
Ludlow 67' Żółta kartka
31 marca 2018
17:45
 Edynburg Szkocja 6:20[5]
(3:14)
 Walia Cardiff Blues Murrayfield Stadium, Edynburg
Widzów: 7065
Sędzia: Mathieu Raynal (Francja)

Rzuty karne: van der Walt 18', 48'
Przyłożenia: Jenkins 21', Scully 29'
Podwyższenia: Evans 22', 31'
Rzuty karne: Evans 50', 65'
Jenkins 66' Żółta kartka

Półfinały

20 kwietnia 2018
19:45
 Gloucester Anglia 33:12[6]
(15:5)
 Anglia Newcastle Falcons Kingsholm Stadium, Gloucester
Widzów: 10 857
Sędzia: Pascal Gaüzère (Francja)

Przyłożenia: Marshall 21', Matu’u 40+1', Burns 46', Vellacott 74'
Podwyższenia: Twelvetrees 40'+3, 75'
Rzuty karne: Twelvetrees 27', 58', 68'
Przyłożenia: Lawson 9', 53'
Podwyższenie: Hodgson 54'
21 kwietnia 2018
13:00
 Cardiff Blues Walia 16:10[7]
(13:10)
 Francja Pau Cardiff Arms Park, Cardiff
Widzów: 11 723
Sędzia: John Lacey (Irlandia)

Przyłożenie: Anscombe 5'
Podwyższenie: Evans 6'
Rzuty karne: Evans 23', 38', 73'
Przyłożenie: Smith 19'
Podwyższenie: Taylor 20'
Rzut karny: Taylor 34'

Finał

Finał został rozegrany 11 maja 2018 na stadionie San Mamés w Bilbao w Hiszpanii – po raz pierwszy w historii poza granicami sześciu krajów-uczestników Pucharu Sześciu Narodów[8]. Spotkały się w nim drużyny walijska Cardiff Blues (zwycięzca rozgrywek z 2010) oraz angielska Gloucester (dwukrotny zdobywca pucharu, z 2006 i 2015 oraz finalista z poprzedniego sezonu). Po dramatycznym spotkaniu zwycięstwo różnicą zaledwie jednego punktu odniosła drużyna walijska.

W pierwszej połowie spotkania dużą przewagę zdobyli rugbyści z Gloucester, którzy wykonali dwa przyłożenia i na przerwę schodzili z wysoką, czternastopunktową przewagą (mogła być ona jeszcze wyższa gdyby nie budząca wątpliwości decyzja sędziego o nieuznaniu trzeciego przyłożenia zespołu angielskiego). Po przerwie znacznie lepiej zaprezentował się zespół walijski, który dzięki dwóm przyłożeniom uzyskanym wkrótce po powrocie na boisko doprowadził do wyrównania. W 62 minucie przewagę odzyskał zespół angielski dzięki przyłożeniu Australijczyka Jamesa Hansona i podwyższeniu niemylącego się w tym meczu Billy’ego Twelvetreesa. Od 74 minucie rugbyści z Gloucester musieli jednak grać w osłabieniu w związku z żółtą kartką dla jednego z zawodników. Drużyna walijska wykorzystała przewagę i już minutę później zmniejszyła swoją stratę do 2 punktów po przyłożeniu dokonanym w samym rogu boiska, jednak kop Garetha Anscombe'a na podwyższenie z trudnej pozycji, który mógł wyrównać wynik, okazał się nieskuteczny. Kilka minut później, tuż przed końcem meczu Anscombe jeszcze raz stanął przed szansą zdobycia punktów i mimo niemal równie trudnej pozycji tym razem skutecznie wyegzekwował rzut karny, który dał minimalne, jednopunktowe zwycięstwo ekipie Cardiff[9][10].

Najlepszym graczem meczu został uznany Olly Robinson z drużyny Cardiff Blues – rezerwowy, który wszedł na boisko już w 7 minucie meczu[11].

11 maja 2018
21:00
 Cardiff Blues Walia 31:30[12]
(6:20)
 Anglia Gloucester San Mamés, Bilbao
Widzów: 32 543
Sędzia: Jérôme Garcès, Francja

Przyłożenia: Williams 41', Smith 54', Scully 75'
Podwyższenia: Evans 41', 55'
Rzuty karne: Evans 4', 15', 50', Anscombe 78'
Przyłożenia: Trinder 8', Atkinson 37', Hanson 58'
Podwyższenia: Twelvetrees 9', 38', 59'
Rzuty karne: Twelvetrees 26', 40'+1, 62'
Ludlow 74' Żółta kartka

Statystyki turnieju

Najwięcej punktów w rozgrywkach – po 56 – zdobyli Jarrod Evans z Cardiff Blues i Jack Carty z Connacht, o punkt mniej od nich uzyskał Owen Williams z Gloucester. Evans wykonał najwięcej skutecznych podwyższeń (10), a Williams najwięcej skutecznych rzutów karnych (18). Najwięcej przyłożeń w rozgrywkach (10) zdobył Adam Radwan z Newcastle Falcons[13].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Challenge Cup round-up: Krasny Yar stun Stade Francais. Sky Sports, 2017-10-14. [dostęp 2018-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-17)].
  2. ↑ https://www.epcrugby.com/report/falcons-soar-into-final-four#report
  3. ↑ https://web.archive.org/web/20180331101844/http://epcrugby.com/matchcentre/37464.php
  4. ↑ https://web.archive.org/web/20180401165259/http://epcrugby.com/matchcentre/37470.php
  5. ↑ https://web.archive.org/web/20180401165302/http://epcrugby.com/matchcentre/37478.php
  6. ↑ https://web.archive.org/web/20180421232831/http://epcrugby.com/matchcentre/37569.php
  7. ↑ https://web.archive.org/web/20180421233340/http://epcrugby.com/matchcentre/37574.php
  8. ↑ European club rugby finals to break new ground in 2018 and 2019. European Professional Club Rugby, 2017-04-03. [dostęp 2017-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-09)].
  9. ↑ Dafydd Pritchard: European Challenge Cup final: Cardiff Blues 31-30 Gloucester. BBC Sport, 2018-05-11. [dostęp 2018-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-12)].
  10. ↑ Michael Cantillon: Cardiff Blues 31-30 Gloucester: Final-minute Gareth Anscombe penalty pinches Challenge Cup for Blues. Sky Sports, 2018-05-12. [dostęp 2018-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-12)].
  11. ↑ Graham Thomas: Josh Navidi Blow For Wales’ Tour Hopes. Dai Sport, 2018-05-12. [dostęp 2018-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-13)].
  12. ↑ https://web.archive.org/web/20180512044422/http://www.epcrugby.com/matchcentre/37664.php
  13. ↑ Player Statistics: 2017–2018. European Professional Club Rugby. [dostęp 2018-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-05)].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.