Euthycera chaerophylli
| Euthycera chaerophylli | |||
| (Fabricius, 1798) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina |
Sciomyzoidea | ||
| Rodzina |
smętkowate | ||
| Rodzaj |
Euthycera | ||
| Gatunek |
Euthycera chaerophylli | ||
| Synonimy | |||
| |||
Euthycera chaerophylli – gatunek muchówki z rodziny smętkowatych.
Gatunek ten opisany został w 1798 roku przez Johana Christiana Fabriciusa jako Musca chaerophylli[1][2].
Muchówka o ciele długości od 5,4 do 8,8 mm. Głowę jej charakteryzują: żółtawe czoło z ciemnobrązowym przodem pręgi czołowej, ciemnobrązowe płytki orbitalne i para ciemnych kropek między nasadami czułków a krawędziami oczu złożonych. Czułki wyróżniają się od pokrewnej E. fumigata głównie czarnym owłosieniem aristy o długości włosków równej szerokości trzeciego członu. Cztery brązowe, wąskie, niekompletne, podłużne pasy zdobią śródplecze, a brązowa nieregularne znaki tarczkę i boki tułowia. Brązowo siateczkowane skrzydła mają od 5,4 do 7,2 mm długości. Odnóża są w całości żółtawe. Samiec ma niewykrojony piąty sternit odwłoka[2].
Owady dorosłe spotyka się w Szwecji od czerwca do sierpnia. Zasiedlają podmokłe lasy i otwarte bagniska. Larwy prawdopodobnie są pasożytami ślimaków. Poczwarki znajdywano w ściółce na brzegu strumienia[2].
Owad palearktyczny, znany z prawie całej Europy, w tym z Polski[1]. Na wschód sięga do Karelii, okolic Charkowa na Ukrainie i Turcji[2].