Ewa Boniecka

Ewa Boniecka (ur. 13 lutego 1934, zm. 2 listopada 2024[1]) – polska dziennikarka i publicystka, autorka książek o krajach anglosaskich. W latach 50. dziennikarka PAP-u redagowanego przez Julię Minc, po roku 1957 związana z „Kurierem Polskim” w Warszawie[2]. W latach 1966–1970 korespondentka Życia Warszawy i agencji „Interpress” w Wielkiej Brytanii[3]. W 1974 otrzymała Nagrodę indywidualną RSW „Prasa-Książka-Ruch”[4]. Pracowała w miesięczniku Sukces[5], następnie w tygodniku Warsaw Business Journal, gdzie prowadziła wywiady z politykami.

W 1983 została członkiem Zarządu Klubu Publicystyki Międzynarodowej Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL[6]. Jej nazwisko znalazło się na tzw. „Liście Kisiela”, opublikowanej w 1984 r. przez Tygodnik Powszechny[7].

Publikacje

  • Bliżej polityków Toruń: 1996
  • Podzielone pokolenie Warszawa: 1989
  • Waszyngtońskie ABC Warszawa: 1986
  • Anglicy Warszawa: 1974
  • Polskie spotkania na Wyspach Brytyjskich (współaut. Zbigniew Boniecki) Warszawa: 1972

Przypisy

  1. Ryszard Bańkowicz: Ewa BONIECKA-BROMKE (ur. 13.02.1934 zm. 2.11.2024). dziennikarzerp.pl, 2024-11-02. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-11-15)].
  2. Zob. wspomnienia o E. Bonieckiej w: Kira Gałczyńska, W zgiełku wieku…, Warszawa 1992, s. 37–38.
  3. Biogram na okładce książki Anglicy. Polityka-obyczaje. Warszawa, 1974.
  4. Doroczne nagrody RSW „Prasa-Książka-Ruch”, "Trybuna Ludu", nr 150, 30 maja 1974, s. 6.
  5. Ewa Boniecka. [dostęp 2010-12-24].
  6. Powstał Klubu Publicystyki Międzynarodowej SD PRL, "Rzeczpospolita", nr 44, 22 lutego 1983, s. 2.
  7. Stefan Kisielewski: Moje typy. Tygodnik Powszechny, 1984-12-02. [dostęp 2020-01-21]. (pol.).