Ewaryst Jaskólski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor habilitowany nauk o kulturze fizycznej | |
| Specjalność: teoria i praktyka sportów walki, teoria sportu | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
Ewaryst Jaskólski (ur. 31 lipca 1932 w Murzynku, zm. 23 czerwca 2007 we Wrocławiu[1]) – polski fizjoterapeuta, nauczyciel akademicki.
Życiorys
Urodził się w 1932 r. w Murzynku. Ukończył studia na Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w 1954 r., a doktoryzował się w zakresie rehabilitacji w 1963 w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. W 1987 otrzymał stopień doktora habilitowanego, a w 1998 r. przyznano mu tytuł profesora. Na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu sprawował m.in. obowiązki prorektora ds. nauki (1985–1988).
Prowadził badania nad sprawnością fizyczną młodzieży i studentów, modyfikacją procesu treningowego oraz poprawą rezultatów sportowych, charakterystyką ekspozycji siły kończyn człowieka oraz generacją sił mięśniowych. Autor 5 książek, 150 prac naukowych, 3 patentów i 2 ekspertyz. Promotor 11 przewodów doktorskich, recenzent 5 prac doktorskich oraz 5 habilitacyjnych.
Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi (l. 1971, 1973), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1984) i Honorową Odznaką Polskiego Związku Judo (1964).
Zmarł w 2007 r.[2]
Przypisy
- ↑ dane biograficzne na stronie Cmentarza Świętej Rodziny we Wrocławiu
- ↑ Tablica pamiątkowa - prof. Ewaryst Jaskólski [online], Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu [dostęp 2021-12-15] (pol.).