Explicit hoc totum
.jpg)
Explicit hoc totum – incipit krótkiego wiersza nieznanego autorstwa, pochodzącego z XV wieku.
Wiersz zbudowany jest z czterech wersów w języku łacińskim z wtrąceniami w języku polskim i łacińskim. Został dopisany przez średniowiecznego kopistę na końcu tekstu Epithoma institutorum rei militaris autorstwa Flawiusza Wegecjusza Renata, w kodeksie datowanym na rok 1448, należącym w XV wieku do Jakuba z Lisowa, profesora Uniwersytetu Krakowskiego (obecnie w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie)[1].
Dwa ostatnie wersy pojawiły się już wcześniej – w rękopisie zawierającym kazania, datowanym na rok 1415[2]. Po raz pierwszy opublikował je drukiem Joachim Lelewel w 1826 roku.
Transliterację i transkrypcję wiersza (w poszerzonej wersji z rękopisu z 1448 roku) ogłosili Wiesław Wydra i Wojciech Rzepka w 1995 roku (Chrestomatia staropolska)[2].
Treść utworu:
- Explicit hoc totum,
- Infunde, da mihi potum;
- Dum bibo piwo,
- Stat mihi kolano krzywo.
Tłumaczenie:
- Wyraźny ten wszytek,
- Polejże, daj mi napitek;
- Gdy piję piwo,
- stoi mi kolano krzywo. [a]
Uwagi
Przypisy
- 1 2 Jerzy Kaliszuk, Wybrane zabytki języka polskiego z przełomu średniowiecza i epoki nowożytnej w zbiorach Biblioteki Narodowej, „Biuletyn Informacyjny Biblioteki Narodowej”, 2–3 (177–178), 2006, s. 31–33 [dostęp 2009-10-10].
- 1 2 Polska poezja świecka XV wieku, Maciej Włodarski (oprac.), wyd. 4, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1997, s. 109, ISBN 83-04-04378-5.