Falcatifolium taxoides

Falcatifolium taxoides
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

araukariowce

Rodzina

zastrzalinowate

Rodzaj

Falcatifolium

Gatunek

Falcatifolium taxoides

Nazwa systematyczna
Falcatifolium taxoides (Brongn. & Gris) de Laub.
J. Arnold Arbor. 50: 310 1969[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Falcatifolium taxoides – gatunek z rodziny zastrzalinowatych (Podocarpaceae). Jest endemitem Nowej Kaledonii i wyłącznym żywicielem jedynego pasożyta wśród nagonasiennych – Parasitaxus ustus (pasożytującego na korzeniach)[5].

Morfologia

Pokrój
Krzew lub niewysokie drzewo osiągające od 2 do 15 m wysokości. Kora łuszczy się włóknisto i jest czerwonobrązowa. Pędy są czerwonawo nabiegłe.
Liście
Młodociane mają od 1,5 do 3 cm długości i 1,5 mm szerokości. Liście właściwe wyrastają skrętolegle, ale układają się dwustronnie na pędach. Są podłużnie lancetowate i jasnozielone. Mają 2–3 cm długości i 5–6 mm szerokości.
Organy generatywne
Rośliny jednopienne. Męskie strobile wydłużone, o długości 1,5 do 2,5 cm i szerokości do 2 mm. Zebrane w skupienia po 3–5. Strobile żeńskie kuliste, wyrastają na łuskowatych szypułach o długości 6 mm.
Nasiona
Powstają pojedynczo w strobilach. Mają do 7 mm długości i 3–4 mm szerokości[5].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. ↑ M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  3. ↑ Falcatifolium taxoides. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2011-12-03].
  4. ↑ Falcatifolium taxoides, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. 1 2 John Silba: Encyclopedia coniferae. Corvallis, Oregon, USA: Harold N. Moldenkeand, Alma L. Moldenke, 1986, s. 81, seria: Phytologia Memoirs.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.