Fargezja parasolowata

Fargezja parasolowata
Ilustracja
Fargesiamurieliae
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

fargezja

Gatunek

fargezja parasolowata

Nazwa systematyczna
Fargesia murielae Yi
J.Bamb.Res.2(1),1983

Fargezja parasolowata[3] (Fargesia murielae (Gamble) Yi) – gatunek bambusa z rodziny wiechlinowatych (traw). Naturalnie występuje w chińskich górach na terenie prowincji Hubei na wysokości od 2000 do 3000 m n.p.m.[4] Roślina może być z powodzeniem uprawiana w warunkach klimatycznych Polski[5]. Masowe kwitnienie tego gatunku w latach 1971–1990 pozwoliło na uzyskanie znacznej ilości nasion, a w konsekwencji na otrzymanie siewek gatunku, spośród których wyselekcjonowano liczne odmiany[4].

Morfologia

Pokrój
Pędy na stanowiskach naturalnych osiągają wysokość 3–4(4,5) m, przy średnicy 7–13 mm[4]. Początkowo są żółtozielone, pokryte białym nalotem, potem żółtawe, z jasnobrązowymi pochwami, zazwyczaj rozgałęziają się w pierwszym roku[6].
Liście
Groszkowo zielone długości 6–15 cm i szerokości 0,5–1,8 cm[6].

Zastosowanie

Uprawiana jako roślina ozdobna w Europie od początków, w USA od lat 60. XX wieku. Wybrane odmiany uprawne:

  • ‘Bimbo’
  • ‘Dino’
  • ‘Grüne Hecke’
  • ‘Jumbo’
  • ‘Simba’
  • ‘Zampa’

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-03-13] (ang.).
  3. ↑ Szymon Hoser, Wojciech Hoser, Katarzyna Nawrocka. Próba uporządkowania polskiego nazewnictwa bambusów przydatnych do uprawy w rodzimych warunkach klimatycznych.. „Wiadomości Botaniczne”. 61, 2017. Polskie Towarzystwo Botaniczne. DOI: 10.5586/wb.2017.001. ISSN 2543-6503. (pol.).
  4. 1 2 3 Dieter Ohrnberger: The Bamboos of the world. Amsterdam: Elsevier, 1999. ISBN 0-444-50020-0.
  5. ↑ Szymon Hoser: Bambusy mrozoodporne w naszych warunkach klimatycznych. e-book: self-publisher, 2016, s. 92. ISBN 978-8-3932-6060-7.
  6. 1 2 Rick Darke: Manual of Grasses. Londyn: The Macmillan Press LTD, 1992, s. 169, seria: The New Royal Horticultural Society Dictionary of Gardening. ISBN 0-333-615352.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.