Felipe Gallegos
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Luis Felipe Gallegos Leiva | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 grudnia 1991 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
173 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
Auckland FC | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer w klubie |
28 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Luis Felipe Gallegos Leiva (ur. 3 grudnia 1991 w Copiapó) – chilijski piłkarz pochodzenia włoskiego występujący na pozycji środkowego, defensywnego lub ofensywnego pomocnika, od 2024 roku zawodnik nowozelandzkiego Auckland FC.
Kariera klubowa
Gallegos pochodzi z miejscowości Copiapó w regionie Atakama, skąd jako dwunastolatek przeniósł się do stołecznego Santiago, dołączając do akademii juniorskiej krajowego giganta – Club Universidad de Chile. Jako jeden z najzdolniejszych wychowanków, w wieku osiemnastu lat został włączony do pierwszej drużyny przez urugwajskiego szkoleniowca Gerardo Pelusso i w chilijskiej Primera División zadebiutował 14 lipca 2010 w zremisowanym 3:3 spotkaniu z O’Higgins. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił natomiast 15 sierpnia tego samego roku w wygranej 5:1 konfrontacji z Evertonem. Sukcesy zaczął jednak osiągać dopiero kilka miesięcy później, po przyjściu do drużyny trenera Jorge Sampaolego. W wiosennym sezonie Apertura 2011 zdobył z Universidadem mistrzostwo Chile i osiągnięcie to powtórzył również po upływie pół roku, w jesiennym sezonie Clausura 2011. W tym samym roku triumfował również w kontynentalnym turnieju Copa Sudamericana. W sezonie Apertura 2012 zdobył z ekipą Sampaolego trzeci z rzędu tytuł mistrza Chile; przez cały pobyt w Universidadzie nie potrafił jednak sprostać wysokim oczekiwaniom i pełnił głównie rolę rezerwowego dla niekwestionowanej gwiazdy ekipy – Eduardo Vargasa.
Latem 2012 Gallegos został wypożyczony do niemieckiego drugoligowca – stołecznego 1. FC Union Berlin, w celu zastąpienia w nim sprzedanego Chinedu Ede. Już we wrześniu – po zanotowaniu zaledwie trzech występów – na jednym z treningów niefortunnie złamał kość śródstopia, wobec czego musiał pauzować przez następne sześć miesięcy. Po powrocie do zdrowia ani razu nie pojawił się już na boisku w barwach Unionu, grając już tylko w czwartoligowych rezerwach berlińskiej drużyny (która zajęła ostatecznie siódme miejsce w tabeli). We wrześniu 2013 wyjechał do Hiszpanii, podpisując umowę z tamtejszym drugoligowym zespołem Recreativo Huelva, do którego dołączył jako następca Alexandra Szymanowskiego. W andaluzyjskim klubie spędził rok bez większych osiągnięć, przeważnie pełniąc rolę rezerwowego zawodnika i uplasował się z nim na ósmej lokacie w tabeli.
W lipcu 2014 Gallegos przeszedł do meksykańskiego drugoligowca Club Necaxa z miasta Aguascalientes. Tam szybko wywalczył sobie pewną pozycję w formacji ofensywnej i już w pierwszym, jesiennym sezonie Apertura 2014 triumfował z zespołem w rozgrywkach Ascenso MX, co wobec porażki w decydującym o promocji dwumeczu nie zaowocowało jednak awansem na najwyższy szczebel. Już kilkanaście miesięcy później postawiony przed drużyną cel udało się jednak osiągnąć – po triumfie w wiosennym sezonie Clausura 2016 zawodnicy Necaxy wywalczyli promocję do pierwszej ligi, równocześnie docierając również do finału pucharu Meksyku – Copa MX. On sam jako jedna z gwiazd drużyny pozostał w Necaxie, w Liga MX debiutując 16 lipca 2016 w zremisowanym 0:0 meczu z Cruz Azul. Po raz pierwszy wpisał się natomiast na listę strzelców 20 sierpnia tego samego roku w zremisowanym 1:1 pojedynku z Tijuaną.
Kariera reprezentacyjna
W styczniu 2011 Gallegos został powołany przez Césara Vaccię do reprezentacji Chile U-20 na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20. Na peruwiańskich boiskach pełnił rolę podstawowego gracza swojej kadry i rozegrał siedem z dziewięciu możliwych spotkań (wszystkie w wyjściowym składzie), trzykrotnie wpisując się na listę strzelców – w pierwszej rundzie z Wenezuelą (3:1) oraz w rundzie finałowej z Argentyną (2:3) i Kolumbią (3:1). Chilijczycy zajęli ostatecznie piąte miejsce w turnieju i nie zdołali zakwalifikować się na Mistrzostwa Świata U-20 w Kolumbii.
Statystyki kariery
| Klub | Sezon | Kraj | Rozgrywki | Liga | Puchar kraju | Międzynarodowe | Ogółem | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mecze | Gole | Mecze | Gole | Rozgrywki | Mecze | Gole | Mecze | Gole | ||||||||
| U de Chile | 2010 |  | Primera División | 12 | 2 | — | — | 12 | 2 | |||||||
| 2011 | | 22 | 3 | — | CS | 3 | 0 | 25 | 3 | |||||||
| 2012 | | 14 | 3 | — | CL | 3 | 0 | 17 | 3 | |||||||
| Union Berlin | 2012–2013 |  | 2. Bundesliga | 2 | 0 | 1 | 0 | — | 3 | 0 | ||||||
| U de Chile | 2013–2014 | | Primera División | 0 | 0 | 3 | 0 | — | 3 | 0 | ||||||
| Recreativo Huelva |  | Segunda División | 20 | 0 | 3 | 0 | — | 23 | 0 | |||||||
| Necaxa | 2014–2015 |  | Ascenso MX | 31 | 1 | 9 | 2 | — | 40 | 3 | ||||||
| 2015–2016 | | 36 | 4 | 7 | 1 | — | 43 | 5 | ||||||||
| 2016–2017 | | Liga MX | 0 | 0 | — | — | 0 | 0 | ||||||||
| Ogółem | ||||||||||||||||
| Chile | 48 | 8 | 3 | 0 | CS + CL | 6 | 0 | 57 | 8 | |||||||
| Niemcy | 2 | 0 | 1 | 0 | — | 3 | 0 | |||||||||
| Hiszpania | 20 | 0 | 3 | 0 | — | 23 | 0 | |||||||||
| Meksyk | 67 | 5 | 16 | 3 | — | 83 | 8 | |||||||||
| Ogółem | 137 | 13 | 23 | 3 | CS + CL | 6 | 0 | 166 | 16 | |||||||
- CS – Copa Sudamericana
- CL – Copa Libertadores
Bibliografia
- Felipe Gallegos, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26].
- F. Gallegos, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02].