Finnmarksløpet
| Państwo | |
|---|---|
| Dyscyplina | |
| Data założenia |
1981 |
| Strona internetowa | |
Finnmarksløpet – wyścigi psich zaprzęgów odbywające się w corocznie od 1981 roku. Wyścigi odbywają się w trzech kategoriach: klasie otwartej, klasie zamkniętej oraz klasie juniorów.
Opis
Zawody składają się z trzech różnych wyścigów nazywanych klasami będącymi różnymi kategoriami.
Klasa otwarta posiada trasę długości ok. 1200 km[a], w skrócie nazywana jest FL-1200. Uznawana jest za najdłuższy wyścig psich zaprzęgów w Europie. Maszerzy używają w niej maksymalnie 14 psów składających się na zaprzęg. Aby móc uczestniczyć w tej klasie, maszerzy muszą pomyślnie ukończyć wyścig długodystansowy o długości co najmniej 400 km[1].
Klasa ograniczona posiada trasę długości ok. 500 km, w skrócie nazywana jest FL-500. Maszerzy używają w niej maksymalnie ośmiu psów. W tej kategorii nie ma dodatkowych wymagań co do wzięcia udziału[1].
Klasa junior jest krótsza od klasy otwartej i klasy ograniczonej. Przewidziana jest dla uczestników w kategorii wiekowej 15–17 lat[2].
Zespoły
W skład zespołu wchodzą maszer, psy oraz przewodnicy (najczęściej trzy osoby), którzy udzielają pomocy w zakresie sprzętu i żywności dla maszera. Jedzenie dla psów jest wcześniej dostarczane przez organizatorów do punktów kontrolnych w specjalnych torbach. Na punktach kontrolnych przewodnicy spotykają się również z zespołem i pomagają w zapewnieniu wsparcia rewitalizacyjnego oraz dostarczają sprzęt[1].
Historia
Pierwsze zawody odbyły się w 1981 roku. Zorganizowany został przez lokalnych entuzjastów. Wzięły w nim udział trzy zespoły składające się łączne z czterech osób i 22 psów. Trasa liczyła 262 km, prowadziła z Alty (schroniska górskiego Gargia[3]) do Karasjok i z powrotem[4]. Inspiracją do zorganizowania zawodów były wyścigi Iditarod na Alasce oraz Nordic Maraton w Szwecji[5].
W 1985 roku Finnmarksløpet zostało członkiem Norges Hundekjørerforbund, czyli Norweskiego Stowarzyszenia Treserów Psów, stając się tym samym częścią Norweskiej Konfederacji Sportu, dzięki czemu zawody zostały dodane do harmonogramu zatwierdzonych wyścigów[5].
Do roku 1984 odbywał się tylko jeden wyścig, jednak w 1985 wprowadzo dwie klasy, z czego w jednej z nich wprowadzono ograniczenie maksymalnej liczby psów. Przez kilka lat obie klasy biegały tą samą trasą, która z roku na rok była wydłużana, co okazało się problematyczne dla maszerów posiadających ograniczoną liczbę psów. Od 1992 roku zostały wyznaczone trasy o dwóch różnych długościach, dłuższa (1000 km) dla klasy otwartej oraz krótsza (500 km) dla klasy ograniczonej[5].
Początkąwym organizatorem była Alta Trekkhundklubb. W 2001 utworzono spółkę z ograniniczoną odpowiedzialnością o nazwie Finnmarksløpet, której głównym akcjonariuszem pozostał Alta Trekkhundklubb[6].
W 2001 roku wyścig otwierała Marta Ludwika, co przyczyniło się do podniesienia popularności, gdyż wydarzeniem tym zainteresowały się media[7].
W 2014 roku dodano klasę juniorską dla grupy wiekowej 15–17, w skrócie określaną FL-Junior[2].
W 2015 do wyścigu w klasie otwartej dodano nowy punkt kontrolny, dzięki czemu wydłużono długość do 1100 km[8]. W 2018 roku trasa klasy otwartej została wydłużona do 1200 km[9][10].
W latach 2015 i 2023 zawody Finnmarksløpet miały status mistrzostw świata w długodystansowym psim zaprzęgu[11].
Zwycięzcy
| Rok | Klasa otwarta | Klasa ograniczona | Klasa juniorów | Źródła |
|---|---|---|---|---|
| 2024 | Petter Karlsson | Ronny Wingren | Elisabeth Kristensen | [12][13][14] |
| 2023 | Petter Karlsson | Harald Tunheim | Elisabeth Kristensen | [15][16] |
| 2022 | Thomas Wærner | Ronny Wingren | Oda Karlstrøm | [17] |
| 2021 | Odwołane z powodu pandemii COVID-19 | [18] | ||
| 2020 | Przerwany | Daniel Haagensen | Espen Burger | [19] |
| 2019 | Thomas Wærner | Hanna Lyrek | Ole Henrik Isaksen Eira | |
| 2018 | Petter Karlsson | Harald Tunheim | Ole Henrik Isaksen Eira | |
| 2017 | Petter Jahnsen | Elisabeth Edland | Tuva Almås | |
| 2016 | Petter Karlsson | Ole Sigleif Johansen | Hanna Lyrek | |
| 2015 | Sigrid Ekran | Elisabeth Edland | Anette Børve Hernes | |
| 2014 | Sigrid Ekran | Ronny Wingren | Erik Loftsgård | |
| 2013 | Thomas Wærner | Milos Gonda | ||
| 2012 | Inger-Marie Haaland | Katy Meier | ||
| 2011 | Roger Dahl | Elisabeth Edland | ||
| 2010 | Ralph Johannesen | Ole Wingren | ||
| 2009 | Inger-Marie Haaland | Arnt Ola Skjerve | ||
| 2008 | Harald Tunheim | Jan Vidar Dahle | ||
| 2007 | Tore Bergby | Elisabeth Edland | ||
| 2006 | Harald Tunheim | Erle Frantzen | ||
| 2005 | Roger Dahl | Hilde Askildt | ||
| 2004 | Bjørnar Andersen | Stein Are Harder | ||
| 2003 | Rune Johansen | Dag Torulf Olsen | ||
| 2002 | Rune Johansen | Markus Kyrre Leistad | ||
| 2001 | Robert Sørlie | Dag Torulf Olsen | ||
| 2000 | Kjetil Backen | Abner Hykkerud | ||
| 1999 | Robert Sørlie | ? | ||
| 1998 | Harald Tunheim | ? | ||
| 1997 | Harald Tunheim | Abner Hykkerud | ||
| 1996 | Harald Tunheim | Rune Johansen | ||
| 1995 | Robert Sørlie | Eirik Nilsen | ||
| 1994 | Sven Engholm | Karl Petter Beldo | ||
| 1993 | Sven Engholm | Eirik Nilsen | ||
| 1992 | Roger Dahl | Eirik Nilsen | ||
| 1991 | Sven Engholm | Jan Arne Jakobsen | ||
| 1990 | Sven Engholm | Torgeir Øren | ||
| 1989 | Stein Håvard Fjestad | Egil Olli | ||
| 1988 | Sven Engholm | Arne Oddvar Nilsen | ||
| 1987 | Karl Petter Beldo | Arne Oddvar Nilsen | ||
| 1986 | Sven Engholm | Sven Engholm | ||
| 1985 | Sven Engholm | Arne Oddvar Nilsen | ||
Uwagi
- ↑ Od 2018 roku. Wcześniej: od 1992 roku do 2014 roku – 1000 km, od 2015 do 2017 – 1100 km.
Przypisy
- 1 2 3 Maria Torheim, The multi-legged team: a study of the unique elements of sled dog racing [online], czerwiec 2012, s. 14-15 [dostęp 2024-11-28] (ang.).
- 1 2 Christine Smith-Simonsen, The Finnmark Race The Tale of the Small-Time Dog Race that Grew to Bring an Entire Region Together, 3 czerwca 2024, s. 129, DOI: 10.18261/ht.103.2.4, ISSN 0018-263X [dostęp 2024-11-29] (norw.).
- ↑ Svein Askheim, Rune Waaler, Finnmarksløpet [online], Store norske leksikon, 26 listopada 2024 [dostęp 2024-11-29] (norw.).
- ↑ Christine Smith-Simonsen, The Finnmark Race The Tale of the Small-Time Dog Race that Grew to Bring an Entire Region Together, 3 czerwca 2024, s. 125, DOI: 10.18261/ht.103.2.4, ISSN 0018-263X [dostęp 2024-11-28] (norw.).
- 1 2 3 Christine Smith-Simonsen, The Finnmark Race The Tale of the Small-Time Dog Race that Grew to Bring an Entire Region Together, 3 czerwca 2024, s. 128, DOI: 10.18261/ht.103.2.4, ISSN 0018-263X [dostęp 2024-11-28] (norw.).
- ↑ Christine Smith-Simonsen, The Finnmark Race The Tale of the Small-Time Dog Race that Grew to Bring an Entire Region Together, 3 czerwca 2024, s. 130, DOI: 10.18261/ht.103.2.4, ISSN 0018-263X [dostęp 2024-11-29] (norw.).
- ↑ Christine Smith-Simonsen, The Finnmark Race The Tale of the Small-Time Dog Race that Grew to Bring an Entire Region Together, 3 czerwca 2024, s. 137, DOI: 10.18261/ht.103.2.4, ISSN 0018-263X [dostęp 2024-11-29].
- ↑ Villmarkssjekkpunkt Ellentjern [online], admin.finnmarkslopet.no [dostęp 2024-11-29].
- ↑ Den store endringen – Finnmarksløpet [online], 22 stycznia 2018 [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
- ↑ Nils Martin Kristensen, Finnmarksløpet: FL 1200 blir FL1100 - Kautokeino mister sjekkpunkt [online] [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
- ↑ Christine Smith-Simonsen, The Finnmark Race The Tale of the Small-Time Dog Race that Grew to Bring an Entire Region Together, 3 czerwca 2024, s. 132, DOI: 10.18261/ht.103.2.4, ISSN 0018-263X [dostęp 2024-11-29] (norw.).
- ↑ Petter Karlsson is the winner of FL-1200 – Finnmarksløpet [online], 15 marca 2024 [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
- ↑ Ronny Wingren wins FL-600! – Finnmarksløpet [online], 12 marca 2024 [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
- ↑ Elisabeth wins the FL-Junior – Finnmarksløpet [online], 10 marca 2024 [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
- ↑ Anita Føleide, Finnmarksløpet Junior 2023–15 år gamle Elisabeth Kristensen ble verdensmester [online], NRK, 12 marca 2023 [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
- ↑ ATN All Things Nordic, Harald Tunheim won the 2023 'Finnmarkslopet' FL-600 [online], All Things Nordic, 14 marca 2023 [dostęp 2024-11-29] (ang.).
- ↑ Knut Anders Finnset, Thomas Wærner vant Finnmarksløpet 2022 [online], NRK, 18 marca 2022 [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
- ↑ Finnmarksløpet 2021 utgår [online], UTEMAGASINET.NO, 22 lutego 2021 [dostęp 2024-11-29] (norw.).
- ↑ Stian Eliassen, Kim Gaare, Anita Bakk Henriksen, Finnmarksløpet er avlyst: – Totalt meningsløst [online], iFinnmark, 12 marca 2020 [dostęp 2024-11-29] (norw.).