Finnmarksløpet

Finnmarksløpet
Państwo

 Norwegia

Dyscyplina

wyścig psich zaprzęgów

Data założenia

1981

Strona internetowa

Finnmarksløpet – wyścigi psich zaprzęgów odbywające się w corocznie od 1981 roku. Wyścigi odbywają się w trzech kategoriach: klasie otwartej, klasie zamkniętej oraz klasie juniorów.

Opis

Zawody składają się z trzech różnych wyścigów nazywanych klasami będącymi różnymi kategoriami.

Klasa otwarta posiada trasę długości ok. 1200 km[a], w skrócie nazywana jest FL-1200. Uznawana jest za najdłuższy wyścig psich zaprzęgów w Europie. Maszerzy używają w niej maksymalnie 14 psów składających się na zaprzęg. Aby móc uczestniczyć w tej klasie, maszerzy muszą pomyślnie ukończyć wyścig długodystansowy o długości co najmniej 400 km[1].

Klasa ograniczona posiada trasę długości ok. 500 km, w skrócie nazywana jest FL-500. Maszerzy używają w niej maksymalnie ośmiu psów. W tej kategorii nie ma dodatkowych wymagań co do wzięcia udziału[1].

Klasa junior jest krótsza od klasy otwartej i klasy ograniczonej. Przewidziana jest dla uczestników w kategorii wiekowej 15–17 lat[2].

Zespoły

W skład zespołu wchodzą maszer, psy oraz przewodnicy (najczęściej trzy osoby), którzy udzielają pomocy w zakresie sprzętu i żywności dla maszera. Jedzenie dla psów jest wcześniej dostarczane przez organizatorów do punktów kontrolnych w specjalnych torbach. Na punktach kontrolnych przewodnicy spotykają się również z zespołem i pomagają w zapewnieniu wsparcia rewitalizacyjnego oraz dostarczają sprzęt[1].

Historia

Pierwsze zawody odbyły się w 1981 roku. Zorganizowany został przez lokalnych entuzjastów. Wzięły w nim udział trzy zespoły składające się łączne z czterech osób i 22 psów. Trasa liczyła 262 km, prowadziła z Alty (schroniska górskiego Gargia[3]) do Karasjok i z powrotem[4]. Inspiracją do zorganizowania zawodów były wyścigi Iditarod na Alasce oraz Nordic Maraton w Szwecji[5].

W 1985 roku Finnmarksløpet zostało członkiem Norges Hundekjørerforbund, czyli Norweskiego Stowarzyszenia Treserów Psów, stając się tym samym częścią Norweskiej Konfederacji Sportu, dzięki czemu zawody zostały dodane do harmonogramu zatwierdzonych wyścigów[5].

Do roku 1984 odbywał się tylko jeden wyścig, jednak w 1985 wprowadzo dwie klasy, z czego w jednej z nich wprowadzono ograniczenie maksymalnej liczby psów. Przez kilka lat obie klasy biegały tą samą trasą, która z roku na rok była wydłużana, co okazało się problematyczne dla maszerów posiadających ograniczoną liczbę psów. Od 1992 roku zostały wyznaczone trasy o dwóch różnych długościach, dłuższa (1000 km) dla klasy otwartej oraz krótsza (500 km) dla klasy ograniczonej[5].

Początkąwym organizatorem była Alta Trekkhundklubb. W 2001 utworzono spółkę z ograniniczoną odpowiedzialnością o nazwie Finnmarksløpet, której głównym akcjonariuszem pozostał Alta Trekkhundklubb[6].

W 2001 roku wyścig otwierała Marta Ludwika, co przyczyniło się do podniesienia popularności, gdyż wydarzeniem tym zainteresowały się media[7].

W 2014 roku dodano klasę juniorską dla grupy wiekowej 15–17, w skrócie określaną FL-Junior[2].

W 2015 do wyścigu w klasie otwartej dodano nowy punkt kontrolny, dzięki czemu wydłużono długość do 1100 km[8]. W 2018 roku trasa klasy otwartej została wydłużona do 1200 km[9][10].

W latach 2015 i 2023 zawody Finnmarksløpet miały status mistrzostw świata w długodystansowym psim zaprzęgu[11].

Zwycięzcy

Rok Klasa otwarta Klasa ograniczona Klasa juniorów Źródła
2024 Petter Karlsson Ronny Wingren Elisabeth Kristensen [12][13][14]
2023 Petter Karlsson Harald Tunheim Elisabeth Kristensen [15][16]
2022 Thomas Wærner Ronny Wingren Oda Karlstrøm [17]
2021 Odwołane z powodu pandemii COVID-19 [18]
2020 Przerwany Daniel Haagensen Espen Burger [19]
2019 Thomas Wærner Hanna Lyrek Ole Henrik Isaksen Eira
2018 Petter Karlsson Harald Tunheim Ole Henrik Isaksen Eira
2017 Petter Jahnsen Elisabeth Edland Tuva Almås
2016 Petter Karlsson Ole Sigleif Johansen Hanna Lyrek
2015 Sigrid Ekran Elisabeth Edland Anette Børve Hernes
2014 Sigrid Ekran Ronny Wingren Erik Loftsgård
2013 Thomas Wærner Milos Gonda
2012 Inger-Marie Haaland Katy Meier
2011 Roger Dahl Elisabeth Edland
2010 Ralph Johannesen Ole Wingren
2009 Inger-Marie Haaland Arnt Ola Skjerve
2008 Harald Tunheim Jan Vidar Dahle
2007 Tore Bergby Elisabeth Edland
2006 Harald Tunheim Erle Frantzen
2005 Roger Dahl Hilde Askildt
2004 Bjørnar Andersen Stein Are Harder
2003 Rune Johansen Dag Torulf Olsen
2002 Rune Johansen Markus Kyrre Leistad
2001 Robert Sørlie Dag Torulf Olsen
2000 Kjetil Backen Abner Hykkerud
1999 Robert Sørlie ?
1998 Harald Tunheim ?
1997 Harald Tunheim Abner Hykkerud
1996 Harald Tunheim Rune Johansen
1995 Robert Sørlie Eirik Nilsen
1994 Sven Engholm Karl Petter Beldo
1993 Sven Engholm Eirik Nilsen
1992 Roger Dahl Eirik Nilsen
1991 Sven Engholm Jan Arne Jakobsen
1990 Sven Engholm Torgeir Øren
1989 Stein Håvard Fjestad Egil Olli
1988 Sven Engholm Arne Oddvar Nilsen
1987 Karl Petter Beldo Arne Oddvar Nilsen
1986 Sven Engholm Sven Engholm
1985 Sven Engholm Arne Oddvar Nilsen

Uwagi

  1. Od 2018 roku. Wcześniej: od 1992 roku do 2014 roku – 1000 km, od 2015 do 2017 – 1100 km.

Przypisy

  1. 1 2 3 Maria Torheim, The multi-legged team: a study of the unique elements of sled dog racing [online], czerwiec 2012, s. 14-15 [dostęp 2024-11-28] (ang.).
  2. 1 2 Christine Smith-Simonsen, The Finnmark Race The Tale of the Small-Time Dog Race that Grew to Bring an Entire Region Together, 3 czerwca 2024, s. 129, DOI: 10.18261/ht.103.2.4, ISSN 0018-263X [dostęp 2024-11-29] (norw.).
  3. Svein Askheim, Rune Waaler, Finnmarksløpet [online], Store norske leksikon, 26 listopada 2024 [dostęp 2024-11-29] (norw.).
  4. Christine Smith-Simonsen, The Finnmark Race The Tale of the Small-Time Dog Race that Grew to Bring an Entire Region Together, 3 czerwca 2024, s. 125, DOI: 10.18261/ht.103.2.4, ISSN 0018-263X [dostęp 2024-11-28] (norw.).
  5. 1 2 3 Christine Smith-Simonsen, The Finnmark Race The Tale of the Small-Time Dog Race that Grew to Bring an Entire Region Together, 3 czerwca 2024, s. 128, DOI: 10.18261/ht.103.2.4, ISSN 0018-263X [dostęp 2024-11-28] (norw.).
  6. Christine Smith-Simonsen, The Finnmark Race The Tale of the Small-Time Dog Race that Grew to Bring an Entire Region Together, 3 czerwca 2024, s. 130, DOI: 10.18261/ht.103.2.4, ISSN 0018-263X [dostęp 2024-11-29] (norw.).
  7. Christine Smith-Simonsen, The Finnmark Race The Tale of the Small-Time Dog Race that Grew to Bring an Entire Region Together, 3 czerwca 2024, s. 137, DOI: 10.18261/ht.103.2.4, ISSN 0018-263X [dostęp 2024-11-29].
  8. Villmarkssjekkpunkt Ellentjern [online], admin.finnmarkslopet.no [dostęp 2024-11-29].
  9. Den store endringen – Finnmarksløpet [online], 22 stycznia 2018 [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
  10. Nils Martin Kristensen, Finnmarksløpet: FL 1200 blir FL1100 - Kautokeino mister sjekkpunkt [online] [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
  11. Christine Smith-Simonsen, The Finnmark Race The Tale of the Small-Time Dog Race that Grew to Bring an Entire Region Together, 3 czerwca 2024, s. 132, DOI: 10.18261/ht.103.2.4, ISSN 0018-263X [dostęp 2024-11-29] (norw.).
  12. Petter Karlsson is the winner of FL-1200 – Finnmarksløpet [online], 15 marca 2024 [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
  13. Ronny Wingren wins FL-600! – Finnmarksløpet [online], 12 marca 2024 [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
  14. Elisabeth wins the FL-Junior – Finnmarksløpet [online], 10 marca 2024 [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
  15. Anita Føleide, Finnmarksløpet Junior 2023–15 år gamle Elisabeth Kristensen ble verdensmester [online], NRK, 12 marca 2023 [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
  16. ATN All Things Nordic, Harald Tunheim won the 2023 'Finnmarkslopet' FL-600 [online], All Things Nordic, 14 marca 2023 [dostęp 2024-11-29] (ang.).
  17. Knut Anders Finnset, Thomas Wærner vant Finnmarksløpet 2022 [online], NRK, 18 marca 2022 [dostęp 2024-11-29] (norw. bokmål).
  18. Finnmarksløpet 2021 utgår [online], UTEMAGASINET.NO, 22 lutego 2021 [dostęp 2024-11-29] (norw.).
  19. Stian Eliassen, Kim Gaare, Anita Bakk Henriksen, Finnmarksløpet er avlyst: – Totalt meningsløst [online], iFinnmark, 12 marca 2020 [dostęp 2024-11-29] (norw.).