Fenyloacetylen
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C8H6 | |||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Inne wzory |
C | |||||||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa |
102,13 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
przezroczysta, bezbarwna, lepka ciecz | |||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Fenyloacetylen – związek organiczny z grupy węglowodorów nienasyconych. Jest to najprostszy aromatyczny węglowodór z wiązaniem potrójnym. W warunkach normalnych jest bezbarwną cieczą. Z fenyloacetylenu w procesie polimeryzacji uzyskuje się polifenyloacetylen – żółty polimer przewodzący.
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Haynes 2016 ↓, s. 3-448.
- ↑ Ethynylbenzene, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2017-01-01] (ang.).
- ↑ Haynes 2016 ↓, s. 5-176.
- ↑ Haynes 2016 ↓, s. 9-65.
- ↑ Phenylacetylene (nr 117706) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2017-01-01]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
Bibliografia
- CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).

