Fernando Ruiz y Solórzano
| Data i miejsce urodzenia |
10 października 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 maja 1969 |
| arcybiskup jukatański | |
| Okres sprawowania |
1944–1969 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
28 marca 1928 |
| Nominacja biskupia |
22 stycznia 1944 |
| Sakra biskupia |
16 kwietnia 1944 |
| Data konsekracji |
16 kwietnia 1944 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator |
Luis María Martínez y Rodríguez | ||||||
| Współkonsekratorzy |
Luis María Altamirano y Bulnes, | ||||||
| |||||||
| |||||||
Fernando Ruiz y Solórzano (ur. 10 października 1904 w Pátzcuaro, zm. 15 maja 1969 na morzu) – meksykański duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup jukatański.
Biografia
Urodził się w biednej rodzinie. Wcześnie osierocony przez ojca, aby utrzymać rodzinę już w wieku 10 lat musiał podjąć pracę zawodową, zatrudniając się w sklepie spożywczym. W 1916 wstąpił najpierw do niższego, a następnie wyższego seminarium duchownego w Morelii. W 1928, w czasie antyklerykalnych prześladowań prezydenta Plutarco Elíasa Callesa i powstania Cristero, seminarium zostało zajęte przez popierających rząd uzbrojonych mężczyzn. Ruiz y Solórzano został na 22 dni uwięziony w ciemnej, małej celi. Miał zostać rozstrzelany, decyzję tę jednak zmieniono przez zabiegi matki i znajomego jego rodziny. Kilka dni po uwolnieniu, 28 marca 1928, otrzymał święcenia prezbiteriatu[1][2].
Był rektorem seminarium duchownego w Morelii. W czasie antyklerykalnych prześladowań w 1935 i 1936 seminarium przeniosło się na wieś, stale zmieniając lokalizację z powodu ataków socjalistów. W 1937 zostało całkowicie rozwiązane[3].
22 stycznia 1944 papież Pius XII mianował go arcybiskupem jukatańskim. 16 kwietnia 1944 przyjął sakrę biskupią z rąk arcybiskupa meksykańskiego Luisa Maríi Martíneza y Rodrígueza. Współkonsekratorami byli arcybiskup Morelii Luis María Altamirano y Bulnes oraz biskup Campeche Alberto Mendoza y Bedolla[2].
Podczas swojego pontyfikatu skupiał się na odrodzeniu życia religijnego w archidiecezji po latach prześladowań antykatolickich. Erygował nowe parafie. Zwołał II synod diecezjalny. W 1949 koronował Matkę Bożą z Izamal[4].
Jako ojciec soborowy wziął udział w I i II sesji soboru watykańskiego II. Arcybiskupem jukatańskim był do śmierci 15 maja 1969. Zmarł na pokładzie transatlantyka, płynącego do Neapolu. Jego ciało sprowadzono do Méridy, gdzie został pochowany[4][2].
Przypisy
- ↑ Arzobispo Fernando Ruiz Solórzano, michoacano de corazón yucateco. La Jornada Maya. [dostęp 2025-04-30]. (hiszp.).
- 1 2 3 Ferdinando Ruiz y Solózarno [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2025-04-30] (ang.).
- ↑ Celebrarán el centenario del natalicio de Mons. Manuel Castro Ruiz, tercer Arzobispo de Yucatán. La Vieja Guardia. [dostęp 2025-04-30]. (hiszp.).
- 1 2 II Arzobispo de Yucatán – Mons. Fernando Ruiz Solórzano. Katedra w Méridzie. [dostęp 2025-04-30]. (hiszp.).
Bibliografia
- Ferdinando Ruiz y Solózarno [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2025-04-30] (ang.).
- Archbishop Fernando Ruiz y Solózarno. GCatholic. [dostęp 2025-04-30]. (ang.).