Fiat CR.30
![]() | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
całkowicie metalowa |
| Załoga |
jedna osoba |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji |
1932–1935 |
| Wycofanie ze służby |
1938 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
Fiat A.30 RA |
| Moc |
600 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10,55 m |
| Długość |
7,88 m |
| Wysokość |
2,78 m |
| Powierzchnia nośna |
27,05 m² |
| Masa | |
| Własna |
1345 kg |
| Startowa |
1895 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
351 km/h |
| Pułap |
8350 m |
| Zasięg |
850 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe Vickers kalibru 7,7 mm | |
| Użytkownicy | |
| Włochy, Austria, Węgry, Niemcy, Chiny, Wenezuela, Hiszpania, Paragwaj | |
| Rzuty | |
![]() | |
Fiat CR.30 – włoski dwupłatowy samolot myśliwski z lat 30. XX w., produkowany przez koncern Fiata.
Historia


Samolot, skonstruowany przez Celestino Rosatelliego, został oblatany w marcu 1932 r. Niedługo potem dwa samoloty CR.30 wzięły udział w międzynarodowych zawodach w Zurychu w lipcu 1932 r. zdobywając uznanie za swe osiągi. Sukces na zawodach zaowocował zamówieniami ze strony wojska i 121 egzemplarzy CR.30 znalazło się na wyposażeniu Włoskich Królewskich Sił Powietrznych. Samolot był produkowany w latach 1932–1935, natomiast ze służby wycofano go całkowicie do 1938 roku, zastępując go nowszymi konstrukcjami, m.in. znacznie udoskonaloną konstrukcją Fiat CR.32, która stała się prawdziwym sukcesem produkcyjnym koncernu. Po wycofaniu z eskadr liniowych wiele CR.30 zostało przebudowanych na wersję dwumiejscową (oznaczoną symbolem CR.30B) i znalazło zastosowanie jako samoloty szkolno-treningowe. Dwa egzemplarze zostały przerobione na wodnosamoloty i otrzymały oznaczenie CR.30 Idro[1][2].
Samoloty pozostawały na wyposażeniu głównie włoskich sił powietrznych. Część egzemplarzy została sprzedana na Węgry, gdzie były one wykorzystywane głównie jako samoloty szkolno-treningowe. Samoloty CR.30 były wykorzystywane także przez siły lotnicze Austrii, Niemiec, Chin, Wenezueli, hiszpańskich frankistów i Paragwaju[1].
Użytkownicy
Źródło[1]:

