Filmografia Cary’ego Granta

Cary Grant (lata 40.)

Cary Grant (1904–1986) w trakcie swojej kariery występował w filmach, radiu i na scenie. Pojawił się w 72 produkcjach fabularnych[1]. Dwukrotnie wyróżniany był nominacją do nagrody Akademii Filmowej[2] i pięciokrotnie do Złotego Globu[3]. Uznawany przez historyków i krytyków za jednego z najwybitniejszych aktorów okresu „Złotej Ery Hollywood”[4] oraz w historii amerykańskiego kina[5].

Mając 6,5 roku, Grant dołączył do trupy „The Penders” lub „Bob Pender Stage Troupe”. Został szczudlarzem i wziął udział w tournée zespołu[6]. Na początku lat 20. XX wieku, w trakcie trasy Pendera po Stanach Zjednoczonych, Grant postanowił osiąść tam na stałe. Debiutował w 1920 w musicalu Good Times, wystawianym w New York Hippodrome[7]. Dwanaście lat później po raz pierwszy pojawił się na dużym ekranie, występując u boku Lili Damity i Thelmy Todd w komedii To jest ta noc (reż. Frank Tuttle)[8]. W latach 30. wykreował wizerunek bogatego i przystojnego playboya m.in. w melodramacie Blond Venus (reż. Josef von Sternberg) z Marlene Dietrich[9], Blaskach i cieniach miłości (reż. Dorothy Arzner) u boku Fredrica Marcha i Sylvii Sidney, Szatanie zazdrości (reż. Marion Gering) wraz z Charlesem Laughtonem, Garym Cooperem i Tallulah Bankhead oraz Upalnej sobocie (William A. Seiter) z Nancy Carroll i Randolphem Scottem[10]. W drugiej połowie lat 30. był jednym z wiodących aktorów gatunku screwball comedy, za sprawą występów m.in. w Nagiej prawdzie (1937, reż. Leo McCarey) i Drapieżnym maleństwie (1938, reż. Howard Hawks) z Katharine Hepburn[11].

Na początku lat 40. Grant, dzięki współpracy z Alfredem Hitchcockiem, wystąpił w takich filmach jak Podejrzenie (1941)[12] i Osławiona (1946)[13]. Do innych ważnych produkcji aktora z tego okresu należą m.in.: screwball comedy Dziewczyna Piętaszek (1940, reż. Howard Hawks)[14], komedia romantyczna Filadelfijska opowieść (1940, reż. George Cukor) z Hepburn i Jamesem Stewartem[15] oraz melodramat Ich dziecko (1941, reż. George Stevens)[16].

W latach 50. i 60. zagrał w takich produkcjach, jak Małpia kuracja (1952, reż. Howard Hawks) wraz z Marilyn Monroe[17], Złodziej w hotelu (1955, reż. Alfred Hitchcock) u boku Grace Kelly[18], Północ, północny zachód (1959, reż. Alfred Hitchcock) z Evą Marie Saint[19] i Szarada (reż. Stanley Donen) razem z Audrey Hepburn[20]. W 1966, po narodzinach córki Jennifer, wycofał się z przemysłu filmowego na rzecz działalności biznesowej[21].

W latach 1944, 1948–1949 i 1959–1966 notowany był w pierwszej dziesiątce najbardziej dochodowych aktorów[22]. Dwanaście filmów z jego udziałem było zestawianych w pierwszej dziesiątce podsumowań roku w amerykańskim box offisie[23]. Dwadzieścia osiem produkcji, w których Grant wziął udział, nominowanych było przynajmniej do jednego Oscara, a osiem z nich zdobyło co najmniej jedną statuetkę w każdej kategorii[23]. Trzydzieści dziewięć filmów z udziałem aktora, po uwzględnieniu inflacji, przekroczyło sumę stu milionów dolarów dochodu z biletów na rynku krajowym[23].

Filmografia

Cary Grant i Mae West w scenie z filmu Nie jestem aniołem (1933)
Cary Grant i Jean Harlow w filmie Suzy (1936)
Irene Dunne i Cary Grant w filmie Naga prawda (1937)
Victor McLaglen i Cary Grant w filmie Gunga Din (1939)
Cary Grant, Rosalind Russell i Ralph Bellamy na fotosie z filmu Dziewczyna Piętaszek (1940)
Cary Grant i Ingrid Bergman w filmie Osławiona (1946)
Cary Grant i Ann Sheridan w filmie Byłem wojenną narzeczoną (1949)
Cary Grant w scenie z filmu Północ, północny zachód (1959)
Cary Grant i Audrey Hepburn w filmie Szarada (1963)
Rok[a] Tytuł Rola Uwagi Źr
1932To jest ta nocStephen Mathewsontytuł oryg.: This is the Night[24]
Sinners in the SunRidgeway[25]
Blaski i cienie miłościCharlie Baxtertytuł oryg.: Merrily We Go to Hell, tytuł alt.: Merrily We Go to _____[26]
Singapurska Suemarynarzfilm krótkometrażowy, niewym. w czołówce, tytuł oryg.: Singapore Sue[24]
Szatan zazdrościporucznik Jaeckeltytuł oryg.: Devil and the Deep[26]
Blond VenusNick Townsendtytuł oryg.: Blonde Venus[27]
Upalna sobotaRomer Sheffieldtytuł oryg.: Hot Saturday
Madame Butterflyporucznik B.F. Pinkerton[28]
1933Lady Loukapitan Cummingstytuł oryg.: She Done Him Wrong[29]
OskarżonaJeffrey Baxtertytuł oryg.: The Woman Accused[30]
Skrzydlate fatumHenry Crockertytuł oryg.: The Eagle and the Hawk[31]
Gambling ShipAce Corbin[32]
Nie jestem aniołemJack Claytontytuł oryg.: I’m No Angel[33]
Alicja w Krainie Czarówżółwtytuł oryg.: Alice in Wonderland[34]
1934Thirty Day PrincessPorter Madison IIItytuł oryg.: Thirty-Day Princess[35]
Born to Be BadMalcolm „Mal” Trevor[36]
Kiss and Make Updoktor Maurice Loman[37]
Ladies Should ListenJulian De Lussac
1935Enter MadameGerald Fitzgerald[38]
Wings in the DarkKen Gordon[39]
Ostatni posterunekkapitan Michael Andrewstytuł oryg.: The Last Outpost[40]
Pirate Party on Catalina Isleon samfilm krótkometrażowy, niewym. w czołówce[41]
Sylvia ScarlettJimmy „Monk” Monkley[42]
1936Duże brązowe oczydetektyw sierżant Danny Barrtytuł oryg.: Big Brown Eyes[43]
Suzykapitan Andre Charville
The Amazing Quest of Ernest BlissErnest Blisstytuł alt.: Romance and Riches, The Amazing Adventure[44]
Wedding PresentCharlie Mason[45]
1937When You’re in LoveJimmy Hudsontytuł alt.: For You Alone[44]
Niewidzialne małżeństwoGeorge Kerbytytuł oryg.: Topper[46]
Potęga złotaNicholas „Nick” Boydtytuł oryg.: The Toast of New York[47]
Naga prawdaJerry Warrinertytuł oryg.: The Awful Truth[46]
1938Drapieżne maleństwodoktor David Huxleytytuł oryg.: Bringing Up Baby[48]
WakacjeJohn „Johnny” Casetytuł oryg.: Holiday[49]
1939Gunga Dinsierżant Archibald Cutter[50]
Tylko aniołowie mają skrzydłaGeoff Cartertytuł oryg.: Only Angels Have Wings[51]
In Name OnlyAlec Walker[52]
1940Dziewczyna PiętaszekWalter Burnstytuł oryg.: His Girl Friday[53]
Moja najmilsza żonaNick „Nicky” Ardentytuł oryg.: My Favorite Wife[54]
Howardowie z WirginiiMatt Howardtytuł oryg.: The Howards of Virginia, tytuł alt.: The Tree of Liberty[55]
Filadelfijska opowieśćC.K. Dexter Haventytuł oryg.: The Philadelphia Story[56]
1941Ich dzieckoRoger Adamstytuł oryg.: Penny Serenade[16]
PodejrzenieJohnnie Aysgarthtytuł oryg.: Suspicion[57]
1942Głosy miastaLeopold Dilgtytuł oryg.: The Talk of the Town[58]
Pewnego razu podczas miodowego miesiącaPatrick „Pat” O’Tooletytuł oryg.: Once Upon a Honeymoon[59]
1943Mr. LuckyJoe Adams / Joe Bascopolous[60]
Cel: Tokiokapitan Cassidytytuł oryg.: Destination Tokyo[61]
1944Road to Victoryon samfilm krótkometrażowy, niewym. w czołówce[62]
Once Upon a TimeJerry Flynn[63]
Arszenik i stare koronkiMortimer Brewstertytuł oryg.: Arsenic and Old Lace[64]
Nic oprócz samotnego sercaErnie Motttytuł oryg.: None but the Lonely Heart[65]
1946Bez zastrzeżeńon sam (cameo)tytuł oryg. Without Reservations[66]
Dzień i nocCole Portertytuł oryg.: Night and Day
OsławionaT.R. Devlintytuł oryg.: Notorious[67]
1947Kawalerski rycerzDick Nugenttytuł oryg.: The Bachelor and the Bobby-Soxer, tytuł alt.: Bachelor Knight[68]
Żona biskupaDudleytytuł oryg.: The Bishop’s Wife[69]
1948Marzenia o domu – wymarzone domyJim Blandingstytuł oryg.: Mr. Blandings Builds His Dream House[70]
Każda dziewczyna powinna wyjść za mążdoktor Madison W. Browntytuł oryg.: Every Girl Should Be Married[71]
1949Byłem wojenną narzeczonąkapitan Henri Rochardtytuł oryg.: I Was a Male War Bride, tytuł alt.: You Can’t Sleep Here[72]
1950Kryzysdoktor Eugene Norland Fergusontytuł oryg.: Crisis[73]
1951Ludzie będą gadaćdoktor Noah Praetoriustytuł oryg.: People Will Talk
1952Room for One MoreGeorge „Poppy” Rose[74]
Małpia kuracjadoktor Barnaby Fultontytuł oryg.: Monkey Business[17]
1953Żona moich marzeńClemson Readetytuł oryg.: Dream Wife[75]
1955Złodziej w hoteluJohn „Kot” Robietytuł oryg.: To Catch a Thief[76]
1957Niezapomniany romansNickie Ferrantetytuł oryg.: An Affair to Remember[77]
Duma i namiętnośćAnthonytytuł oryg.: The Pride and the Passion[78]
Urlop na lądziekomandor Andy Crewsontytuł oryg.: Kiss Them for Me[79]
1958NiedyskrecjaPhilip Adamstytuł oryg.: Indiscreet[80]
Dom na łodziTom Winterstytuł oryg.: Houseboat[81]
1959Północ, północny zachódRoger O. Thornhilltytuł oryg.: North by Northwest[76]
Operacja „Halka”komandor porucznik Matt T. Shermantytuł oryg.: Operation Petticoat[82]
1960Cudze chwalicie…hrabia Victor Rhyalltytuł oryg.: The Grass Is Greener[83]
1962Powiew luksusuPhilip Shaynetytuł oryg.: That Touch of Mink[84]
1963SzaradaPeter Joshua / Alexander Dyle / Adam Canfield / Brian Cruikshanktytuł oryg.: Charade[20]
1964Ojciec WirgiliuszWalter Christopher Ecklandtytuł oryg.: Father Goose[85]
1966Idź, nie biegnijsir William Rutlandtytuł oryg.: Walk, Don’t Run[86]

Radio

Katharine Hepburn, Cary Grant i James Stewart w radiowej adaptacji filmu Filadelfijska opowieść (1940) w Lux Radio Theatre, 20 lipca 1942
Cary Grant (w środku) w siedzibie NBC Radio Network (lata 40.)
RokProgramOdcinekData emisjiŹr
1935Lux Radio TheatreAdam i Ewa5 kwietnia 1935[87]
Opening of the NBC Hollywood StudiosOpening of the NBC Hollywood Studios7 grudnia 1935[88]
1936Hollywood on AirTrailer for Suzy1936[89]
Lux Radio TheatreNaga prawda15 października 1936
Medicine Girls21 listopada 1936[90]
1937Madame Butterfly8 marca 1937[87]
1938Teodora robi karierę13 czerwca 1938[46]
Silver TheaterWings in the Dark16 października 1938[88]
1939The CircleThe Circle22 stycznia 1939[91]
The Screen Guild TheaterAlone in Paris30 kwietnia 1939[89]
Lux Radio TheatreTylko aniołowie mają skrzydła28 lub 29 maja 1939
Hollywood British Colony BroadcastHollywood British Colony Broadcast[b]czerwiec 1939
Lux Radio TheatreNaga prawda11 września 1939[92]
The Screen Guild Theaterwystęp charytatywny[c]24 września 1939[89]
Lux Radio TheatreIn Name Only11 grudnia 1939[91]
Silver TheaterWings in the Dark1939[89]
Romeo i Julia[93]
1940Radio Guild Air Show[d]2 listopada 1940[89]
1941The Screen Guild TheaterDziewczyna Piętaszek30 marca 1941
Lux Radio TheatreI Love You Again30 czerwca 1941
The Screen Guild TheaterIch dziecko16 listopada 1941[88]
1942Lux Radio TheatreAwantura w zaświatach26 stycznia 1942
Filadelfijska opowieść20 lipca 1942
Command Performance28 lipca 1942
18 sierpnia 1942
30 sierpnia 1942
7 października 1942
The Screen Guild TheaterTake a Letter, Darling9 listopada 1942
1943Lux Radio TheatreMisja damy26 kwietnia 1943
Głosy miasta17 maja 1943[89]
The Eddie Cantor Showwystęp gościnny19 maja 1943
Islands in the Sky24 maja 1943
Where from Here[e]31 maja 1943
San Diego Pepsident Show with Bob Hope[f]1943
Lux Radio TheatreMr. Lucky18 października 1943
Front Line TheatreTeodora robi karierę29 listopada 1943
SuspenseThe Black Curtain2 grudnia 1943
1944The Screen Guild TheaterTrue to Life2 lutego 1944
The Abbott and Costello Showwystęp gościnny6 kwietnia 1944
The Doctor Fights[g]6 czerwca 1944
Command Performance22 lipca 1944
SuspenseThe Black Curtain30 listopada 1944
1945Lux Radio TheatreBedtime Story26 lutego 1945
1946Hollywood Star TimeGłosy miasta6 stycznia 1946
Theater of RomanceUpiór na sprzedaż15 stycznia 1946[88]
The Screen Guild TheaterPodejrzenie21 stycznia 1946[89]
SuspenseThe Black Path of Fear7 marca 1946
Academy AwardPodejrzenie30 października 1946[94]
1947The Screen Guild TheaterFiladelfijska opowieść17 marca 1947
Burns and Allen13 listopada 1947[95]
1948The Screen Guild TheaterŻona biskupa1 marca 1948[89]
Kraft Music Hallwystęp gościnny4 marca 1948[88]
1949Lux Radio TheatreKawalerski rycerz13 czerwca 1949
Każda dziewczyna powinna wyjść za mąż27 czerwca 1949[89]
Screen Directors PlayhouseMarzenia o domu – wymarzone domy1 lipca 1949[88]
Lux Radio Theatre10 października 1949
Cavalcade of AmericaSignal to the World8 listopada 1949
1950Screen Directors PlayhouseMr. Lucky20 stycznia 1950
Marzenia o domu – wymarzone domy9 czerwca 1950
Lux Radio TheatreKażda dziewczyna powinna wyjść za mąż17 czerwca 1950[89]
Mr. and Mrs. BlandingsMarzenia o domu – wymarzone domy8 listopada 1950[88]
Screen Directors PlayhouseCień wątpliwości9 listopada 1950
SuspenseOn a Country Road16 listopada 1950
Screen Directors PlayhouseMoja najmilsza żona7 grudnia 1950
1951The Hedda Hopper Showwystęp gościnny14 stycznia 1951
Mr. and Mrs. BlandingsMarzenia o domu – wymarzone domy18 marca 1951
8 kwietnia 1951
22 kwietnia 1951
29 kwietnia 1951
5 czerwca 1951
1953Lux Radio TheatreWyznaję21 września 1953
1954Głosy miasta25 stycznia 1954
Witaj, przybyszu5 kwietnia 1954
1955Naga prawda18 stycznia 1955
Żona biskupa1 marca 1955
Biography in Soundaudycja poświęcona Ethel Barrymore20 lutego 1955
1957Recollections At 30Ladies Night2 stycznia 1957

Scena

New York Hippodrome, gdzie na początku lat 20. Grant występował z trupą „The Penders” w przebojowym musicalu Good Times (1920/1921)
Cary Grant i Queenie Smith w musicalu The Street Singer (1930)

Po przybyciu wraz z trupą Pendera do Stanów Zjednoczonych na początku lat 20., Grant występował w nowojorskim New York Hippodrome przez dziewięć miesięcy, dwanaście razy w tygodniu[7][96]. Wystawiany przez nich musical Good Times (1920/1921) okazał się sukcesem[96]. W 1927 zadebiutował na Broadwayu w komediowym musicalu Reggiego Hammersteina Golden Dawn (1927/1928)[97]. Choć sam spektakl otrzymał mieszane recenzje, to Granta opisywano jako „przyjemnego młodzieńca” i „wykwalifikowanego młodego nowicjusza”[98]. W następnym roku, po dołączeniu do William Morris Agency, obsadzono go musicalu Polly, będącym nieudanym przedsięwzięciem[98][99], podobnie jak i francuska komedia Boom-Boom z 1929 z Jeanette MacDonald[100]. Za występy w sztuce A Wonderful Night (1929/1930) Grant zebrał mieszane recenzje ze strony krytyków[101].

W 1930 Grant przez dziewięć miesięcy grał w spektaklu The Street Singer[102]. Po zakończeniu produkcji, na początku 1931 bracia Shubert zaprosili go na letnie występy w amfiteatrze The Muny w Saint Louis w stanie Missouri. Grant pojawił się w dwunastu różnych operetkach podczas wiosenno-letniego sezonu[103], które wystawiane były 87 razy; wśród nich były m.in.: Music in May, Trzej muszkieterowie, Irene, Rio Rita i Nina Rosa[103][104].

RokTytułRolaTeatrŹr
1920–1921Good TimeswykonawcaNew York Hippodrome[96]
1922–1923Better Times[105]
1927–1928Golden Dawn[h]AnzacVictoria Theatre[106]
1928PollyRex Van ZileShubert Playhouse[107]
1929Boom-Boom[i]Reggie PhippsCasino Theatre[109]
1929–1930A Wonderful NightMax GrunewaldMajestic Theatre[110]
1930–1931The Street SingerGeorgeShubert Theatre[102]
1931Three Little Girlsb.dThe Muny[111]
Music in May[103]
Trzej muszkieterowieAtos[111]
Ireneb.d[112]
Rio Rita
Hrabina Marica
Rose-Marie
The Red Mill[103]
Nina Rosa
Blossom Time
Nikki[j]Cary LockwoodLongacre Theatre[104]

Uwagi

  1. ↑ Jest to rok premiery. O ile to możliwe, data premiery narzuca kolejność filmów w tej tabeli.
  2. ↑ Audycja na żywo z okazji wizyty pary królewskiej Jerzego VI i Elżbiety w rezydencji prezydenta Franklina Delano Roosevelta w Hyde Parku. Grant wystąpił u boku Davida Nivena, Errola Flynna, Laurence’a Oliviera, Ronalda Colmana i Vivien Leigh[89].
  3. ↑ Charytatywny występ na rzecz starszych aktorów i budowy dla nich domu opieki. Grant wystąpił u boku Ann Sothern, Judy Garland i Mickeya Rooneya, a ich wynagrodzenia przekazano na rzecz organizacji Motion Picture & Television Fund[89].
  4. ↑ Grant wystąpił w zastępstwie za Williama Powella[89].
  5. ↑ Były to 15-minutowe audycje radiowe, emitowane w latach 1942–1944, koncentrujące się na temacie lotnictwa. Zostały napisane, wyreżyserowane i wyprodukowane przez Orsona Wellesa. Sponsorowane były przez Lockheed Corporation[89].
  6. ↑ Audycja skierowana do kobiet w służbach zbrojnych[89].
  7. ↑ Gościnny występ Granta obok Raymonda Masseya, w którym obydwaj pozdrowili lekarzy wojennych. Audycja była sponsorowana przez producentów penicyliny[89].
  8. ↑ Musical, pomimo mieszanych recenzji, wystawiano łącznie 184 razy. Grant za swoją pracę zarabiał 75 dolarów tygodniowo[98].
  9. ↑ Sztukę wystawiano 72 razy. Grająca razem z Grantem Jeanette MacDonald przyznawała, że był on „absolutnie straszny w tej roli”, ale wykazywał się dużym urokiem, który przyciągał ludzi i pozwolił skutecznie uchronić przedstawienie od porażki[100]. Grant zarabiał 350 dolarów tygodniowo[108].
  10. ↑ Sztukę zdjęto z afisza po 39 występach z powodu pogłębiającego się kryzysu gospodarczego, wywołanego przez krach na Wall Street w październiku 1929[104].

Przypisy

  1. ↑ Eliot 2004 ↓, s. 409–420.
  2. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 82, 99.
  3. ↑ Cary Grant: Golden Globes. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-31)]. (ang.).
  4. ↑ Wansell 2013 ↓, s. 7.
  5. ↑ McCann 1997 ↓, s. 3–4.
  6. ↑ Karen Lane Rood: American Culture After World War II. Gale Research, 1994, s. 140. ISBN 978-0-8103-8481-1. (ang.).
  7. 1 2 Wansell 2013 ↓, s. 17.
  8. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 20; Eliot 2004 ↓, s. 62.
  9. ↑ McCann 1997 ↓, s. 80.
  10. ↑ Eliot 2004 ↓, s. 63–68; Wansell 2013 ↓, s. 29.
  11. ↑ Wes D. Gehring: Romantic vs. Screwball Comedy: Charting the Difference. Rowman & Littlefield, 2002, s. 97, 115, 123. ISBN 978-0-8108-4424-7. (ang.).
  12. ↑ Wansell 2013 ↓, s. 122; Ackroyd 2017 ↓, s. 117.
  13. ↑ Ackroyd 2017 ↓, s. 146.
  14. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 116.
  15. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 80.
  16. 1 2 Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 133.
  17. 1 2 Vermilye 1973 ↓, s. 116.
  18. ↑ Ackroyd 2017 ↓, s. 194.
  19. ↑ Ackroyd 2017 ↓, s. 232.
  20. 1 2 Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 252.
  21. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 141.
  22. ↑ QP Money Making Stars All Years. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-23)]. (ang.).
  23. 1 2 3 Cary Grant Movies. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-02)]. (ang.).
  24. 1 2 Vermilye 1973 ↓, s. 20.
  25. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 22.
  26. 1 2 Vermilye 1973 ↓, s. 23.
  27. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 25.
  28. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 29.
  29. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 47.
  30. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 33.
  31. ↑ Higham i Moseley 1990 ↓, s. 69.
  32. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 36.
  33. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 37.
  34. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 38.
  35. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 40.
  36. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 41.
  37. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 42.
  38. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 43.
  39. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 44.
  40. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 46.
  41. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 151.
  42. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 49.
  43. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 51.
  44. 1 2 Vermilye 1973 ↓, s. 55.
  45. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 53.
  46. 1 2 3 Vermilye 1973 ↓, s. 60.
  47. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 57.
  48. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 62.
  49. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 103.
  50. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 98.
  51. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 106.
  52. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 72.
  53. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 74.
  54. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 118.
  55. ↑ Higham i Moseley 1990 ↓, s. 123.
  56. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 148.
  57. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 136.
  58. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 146.
  59. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 94.
  60. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 148.
  61. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 97.
  62. ↑ Deschner 1973 ↓, s. 270.
  63. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 98.
  64. ↑ Higham i Moseley 1990 ↓, s. 147.
  65. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 99.
  66. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 100.
  67. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 165.
  68. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 172.
  69. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 107.
  70. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 108.
  71. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 109.
  72. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 111.
  73. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 189.
  74. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 117.
  75. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 119.
  76. 1 2 Vermilye 1973 ↓, s. 150.
  77. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 211.
  78. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 123.
  79. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 216.
  80. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 227.
  81. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 225.
  82. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 243.
  83. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 247.
  84. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 133.
  85. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 242.
  86. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 139.
  87. 1 2 Higham i Moseley 1990 ↓, s. 102.
  88. 1 2 3 4 5 6 7 Cary Grant: Radio Star. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-02)]. (ang.).
  89. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Radio Shows – The Ultimate Cary Grant Page. [dostęp 2019-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-21)]. (ang.).
  90. ↑ Higham i Moseley 1990 ↓, s. 103.
  91. 1 2 Higham i Moseley 1990 ↓, s. 115.
  92. ↑ Higham i Moseley 1990 ↓, s. 117.
  93. ↑ Higham i Moseley 1990 ↓, s. 121.
  94. ↑ Wansell 1983 ↓, s. 336.
  95. ↑ Higham i Moseley 1990 ↓, s. 208.
  96. 1 2 3 McCann 1997 ↓, s. 44–46.
  97. ↑ Morecambe i Sterling 2001 ↓, s. 32.
  98. 1 2 3 Wansell 2013 ↓, s. 19.
  99. ↑ McCann 1997 ↓, s. 53.
  100. 1 2 Wansell 2013 ↓, s. 20.
  101. ↑ McCann 1997 ↓, s. 55.
  102. 1 2 McCann 1997 ↓, s. 56.
  103. 1 2 3 4 Albert Govoni: Cary Grant: An Unauthorized Biography. Hale, 1973, s. 86. ISBN 978-0-7091-4186-0. (ang.).
  104. 1 2 3 Wansell 2013 ↓, s. 21.
  105. ↑ Wansell 2013 ↓, s. 18.
  106. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 17.
  107. ↑ Higham i Moseley 1990 ↓, s. 43.
  108. ↑ McCann 1997 ↓, s. 54.
  109. ↑ Wansell 1983 ↓, s. 75.
  110. ↑ Wansell 1983 ↓, s. 76.
  111. 1 2 Cary Grant (Archie Leach) Muny Opera St. Louis 1931. [dostęp 2020-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-17)]. (ang.).
  112. ↑ Vermilye 1973 ↓, s. 18.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.