Firefly Alpha

Firefly Alpha
Ilustracja
Rakieta Firefly Alpha startująca z Bazy Sił Kosmicznych Vandenberg, 2 września 2021 roku
Producent

Firefly Aerospace

Koszt wystrzelenia

15 - 17,6 mln USD

Data pierwszego startu

3 września 2021

Data ostatniego startu

29 kwietnia 2025

Statystyki
Wszystkie starty

6

Udane starty

4 (67%)

Nieudane starty

2

Zdolność wynoszenia

LEO: 1030 kg
SSO: 630 kg

Siła ciągu przy starcie

736,1 kN

Wymiary
Długość

29 m

Średnica

1,82 m

Masa całkowita

54 000 kg

Firefly Alpha (Firefly α) – dwustopniowa rakieta nośna opracowana przez amerykańską firmę Firefly Aerospace w celu konkurowania na rynku komercyjnego wynoszenia małych satelitów[1]. Pierwszy lot rakiety Firefly Alpha miał miejsce 3 września 2021 roku, ale ostatecznie rakieta nie dotarła na orbitę okołoziemską, ponieważ doszło do anomalii jednego z silników pierwszego stopnia rakiety[2]. Podczas drugiego startu rakiety, przeprowadzonego 1 października 2022 roku, Firefly Aerospace z powodzeniem osiągnęła orbitę okołoziemską[3]. W ramach misji rozmieszczono siedem sztucznych satelitów, jednak zostały one umieszczone na niższej niż zakładano orbicie. W konsekwencji większość satelitów weszła ponownie w atmosferę i uległa deorbitacji przed zakończeniem planowanego okresu eksploatacji, około tydzień po starcie[4][5][6][7]. Pierwszy w pełni udany lot rakiety Firefly Alpha miał miejsce 15 września 2023 roku[8].

Historia

Pierwotny projekt rakiety Firefly Alpha z 2014 roku zakładał budowę dwustopniowego pojazdu nośnego, którego pierwszy stopień miał być napędzany silnikami rakietowyymi FRE-2, wykorzystującymi metan i ciekły tlen[9]. We wrześniu 2016 roku przeprowadzono pełnoskalowy test komory spalania silnika[10]. Wersja rakiety Firefly Alpha z 2014 roku była projektowana z myślą o wynoszeniu ładunku użytecznego o masie do 400 kilogramów na niską orbitę okołoziemską[11][1].

W 2015 roku NASA, w ramach programu Launch Services Program, przyznała firmie Firefly Space Systems (poprzednikowi Firefly Aerospace) kontrakt o wartości 5,5 miliona dolarów. Celem tego programu było wsparcie rozwoju rakiety Firefly Alpha oraz ułatwienie dostępu do przestrzeni kosmicznej dla prywatnego przemysłu kosmicznego[12][13].

Po ogłoszeniu upadłości przez Firefly Space Systems w marcu 2017 roku[14], a także reorganizacji spółki działającej od teraz pod nazwą Firefly Aerospace, z udziałem nowych właścicieli[15], kontynuowano projektowanie i konstrukcję rakiety Firefly Alpha. Nowa wersja rakiety cechowała się ponad dwukrotnie większą zdolnością wynoszenia ładunku użytecznego w porównaniu do projektu z 2014 roku. Zmieniona rakieta Firefly Alpha nadal posiadała dwa stopnie, lecz oba miały średnicę 1,8 metrów, a silniki wykorzystywały od teraz naftę RP-1 jako paliwo oraz ciekły tlen jako utleniacz[1].

W marcu 2018 roku Firefly Aerospace oszacowała całkowity koszt rozwoju rakiety Firefly Alpha na około 100 milionów dolarów[16]. W 2024 roku Firefly Aerospace ogłosiła plany integracji ładunków użytecznych przy pomocy naziemnego obiektu integracyjnego (nazwanego Horizontal Integration Facility) na wyspie Wallops w stanie Wirginia[17].

Miejsce startów

Firefly Aerospace wydzierżawiło stanowisko startowe SLC-2W mieszczące się w Bazie Sił Kosmicznych Vandenberg. stanowisko to wcześniej obsługiwało loty rakiet nośnych Delta i Thor-Agena[18]. Ponadto Firefly Aerospace planuje odnowić i wykorzystać stanowisko startowe SLC-20 znajdujące się w Bazie Sił Kosmicznych Cape Canaveral do startów rakiety Firefly Alpha w przyszłości[19].

Wykaz lotów

Data Miejsce startu Ładunek Orbita Klient Status
3 września 2021, 01:59 UTC[20] Vandenberg, SLC-2W Różnorodne Wsteczna orbita okołoziemska Porażka
1 października 2022, 07:01 UTC[5] Vandenberg, SLC-2W TechEdSat-15, TIS Serenity, PicoBus Wsteczna orbita okołoziemska Ames Research Center, Uniwersytet Stanowy San Jose, Teachers in Space, Inc., Libre Space Foundation, Fossa Systems, AMSAT Częściowa porażka
15 września 2023, 02:28 UTC[8] Vandenberg, SLC-2W VICTUS NOX Orbita heliosynchroniczna Dowództwo Systemów Kosmicznych Sukces
22 grudnia 2023, 17:32 UTC[21] Vandenberg, SLC-2W Tantrum (Electronically Steerable Antenna Demo) Niska orbita okołoziemska Lockheed Martin Częściowa porażka
4 lipca 2024, 04:04 UTC[22][23] Vandenberg, SLC-2W VCLS Demo-2FB Orbita heliosynchroniczna NASA Sukces
28 kwietnia 2025, 13:37 UTC[24][25] Vandenberg, SLC-2W LM 400 Satellite Niska orbita okołoziemska Lockheed Martin Porażka

Przypisy

  1. 1 2 3 Alpha [online], firefly.com, 22 września 2022 [dostęp 2025-04-28] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-22] (ang.).
  2. Spaceflight Now, Firefly’s Alpha rocket explodes on inaugural test launch – Spaceflight Now [online] [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  3. Trevor Sesnic, Firefly succeeds on second Alpha flight [online], NASASpaceFlight.com, 1 października 2022 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  4. CelesTrak: International Designator 2022-122 [online], celestrak.org [dostęp 2025-04-28].
  5. 1 2 Jeff Foust, Firefly says Alpha launch a success despite payload reentries [online], SpaceNews, 10 października 2022 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  6. SV2HWM, Reception of raw telemetry from 🇬🇷 #PocketCubes QUBIK 3&4 [online], x.com, 3 października 2022 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  7. Julian Fernandez, FOSSASat-1B seems to be alive and well [online], x.com, 2 października 2022 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  8. 1 2 Tyler Gray, Firefly’s Alpha successfully launches VICTUS NOX rapid response mission [online], NASASpaceFlight.com, 14 września 2023 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  9. Firefly Space Systems unveils Alpha launch vehicle design with aerospike engine [online], New Atlas, 14 lipca 2014 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  10. Staff Writer, Firefly Alpha Rocket Combustor Completes Full Mission Duty Cycle Test [online], Via Satellite, 29 września 2016 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  11. Debra Werner, Firefly Aims To Build the ‘Model T of Rockets’ [online], SpaceNews, 23 listopada 2015 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  12. NASA Awards Venture Class Launch Services Contracts for CubeSat Satellites - NASA [online] [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  13. Brent Wistrom, This Cedar Park Rocket Company Just Nabbed a $5.5 Million NASA Contract [online], americaninno.com, 14 października 2015 [dostęp 2025-04-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-01] (ang.).
  14. Jeff Foust, Firefly Space Systems assets to be sold [online], SpaceNews, 15 marca 2017 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  15. Loren Grush, Resurrected Firefly Aerospace will take over a launch site at busy Florida spaceport [online], The Verge, 22 lutego 2019 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  16. Derek Richardson, Firefly Aerospace demos its Lightning 1 engine [online], spaceflightinsider.com, 17 marca 2018 [dostęp 2025-04-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-23] (ang.).
  17. Firefly Aerospace, Firefly Aerospace Adds Alpha Launch Capability on Wallops Island, Virginia [online], www.prnewswire.com, 24 stycznia 2024 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  18. Firefly’s commercial satellite launcher to use Delta 2 pad at Vandenberg – Spaceflight Now [online] [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  19. Loren Grush, Resurrected Firefly Aerospace will take over a launch site at busy Florida spaceport [online], The Verge, 22 lutego 2019 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  20. Jeff Foust, Firefly Alpha explodes during first launch [online], SpaceNews, 3 września 2021 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  21. Tyler Gray, Firefly suffers second stage anomaly on "Fly the Lightning" mission [online], NASASpaceFlight.com, 20 grudnia 2023 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  22. Alpha | Noise of Summer [online], nextspaceflight.com [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  23. Risa Schnautz, Firefly Aerospace Ready to Launch Alpha FLTA005 for NASA No Earlier Than June 26 [online], Firefly Aerospace, 22 czerwca 2024 [dostęp 2025-04-28] (ang.).
  24. Risa Schnautz, Firefly Aerospace Announces Multi-Launch Agreement with Lockheed Martin for 25 Alpha Launches [online], Firefly Aerospace, 5 czerwca 2024 [dostęp 2025-04-29] (ang.).
  25. Alpha FLTA006 [online], Firefly Aerospace [dostęp 2025-04-29] (ang.).