Flakpanzer I

2 cm Flak 38 auf Selbstfahrlafette PzKpfw I Ausf. A (Sd.Kfz.101)

Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Alkett
Typ pojazdu	samobieżne działo przeciwlotnicze
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	4 osoby
Historia
Produkcja	1941
Wycofanie	1943
Egzemplarze	24 egz.
Dane techniczne
Silnik	4-cylindrowy, ~gaźnikowy, chłodzony powietrzem silnik w układzie bokser typu Krupp M 305 o pojemności 3460 cm³ o mocy 42 kW (57 KM)
Transmisja	mechaniczna
Pancerz	stalowy 6-13 mm
Długość	4,02m
Szerokość	2,06m
Wysokość	1,97m
Masa	bojowa: 6300 kg
Osiągi
Prędkość	30-35 km/h
Zasięg pojazdu	145 (droga), 115 (teren)
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	bez przygotowania: 600 mm
Rowy (szer.)	1400 mm
Ściany (wys.)	370 mm
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x 2 cm FlaK 38 kalibru 20 mm

Flakpanzer I (2 cm Flak 38 auf Selbsthahrlafette PzKpfw I Ausf. A, Sd.Kfz.101) – niemieckie samobieżne działo przeciwlotnicze.

Po wycofaniu z uzbrojenia czołgów PzKpfw I Ausf. A ich podwozia postanowiono wykorzystać do budowy dział samobieżnych. Na 24 z nich umieszczono działka przeciwlotnicze 2 cm Flak 38 L/112 tworząc w ten sposób samobieżne działa przeciwlotnicze. Przebudowy dokonały zakłady Alkett w Berlinie. Przebudowane wozy zostały przydzielone 614 Dywizjonowi Artylerii Przeciwlotniczej.

Flakpanzer I był pierwszym typem niemieckiego samobieżnego działa przeciwlotniczego. Wszystkie wyprodukowane egzemplarze zostały zniszczone w czasie bitwy stalingradzkiej na przełomie 1942 i 1943 roku.

• Janusz Ledwoch, 1997, Niemieckie wozy bojowe 1933-1945, Warszawa, Militaria, ISBN 83-86209-57-7.

• panzernet.net (zdjęcie)