Flawon

Flawon

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 2-fenylo-4H-chromen-4-on Inne nazwy i oznaczenia 2-fenylo-4-chromon
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C15H10O2
Masa molowa	222,24 g/mol
Wygląd	biały, krystaliczny proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS	525-82-6
PubChem	10680
DrugBank	DB07776
SMILES C1=CC=C(C=C1)C2=CC(=O)C3=CC=CC=C3O2
InChI InChI=1S/C15H10O2/c16-13-10-15(11-6-2-1-3-7-11)17-14-9-5-4-8-12(13)14/h1-10H InChIKey VHBFFQKBGNRLFZ-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie praktycznie nierozpuszczalny[1] Temperatura topnienia 96–100 °C[1][2] Temperatura wrzenia 180–185 °C (1 torr)[1] logP 3,56
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Uwaga Zwroty H H315, H319, H335 Zwroty P P261, P305+P351+P338 Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki Drażniący (Xi) Zwroty R R36/37/38 Zwroty S S26, S36 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[1] 0 1 0   Numer RTECS DJ3100630 Dawka śmiertelna LD50 380 mg/kg (mysz, dootrzewnowo)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Flawon (z łac. flavus – żółty, płowy) – organiczny związek chemiczny, fenylowa pochodna chromonu. Tworzy heterocykliczny układ będący podstawową strukturą flawonoidów. Jest to bezbarwna substancja w postaci rozpuszczalnych w wodzie kryształów. Pochodne flawonu – flawony, flawonole i flawanony – są żółtymi barwnikami. Stosowany w kosmetykach. Występuje w owocach mandarynki.