Fletowce

Fletowce
	Pitohuinae
	Christidis & Schodde, 2014
	; Fletowiec kapturowy (Pitohui dichrous)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	wilgowate
Podrodzina	fletowce
	Typ nomenklatoryczny
	Podrodzina: Pitohui Lesson, 1831; Rodzaj: Lanius kirhocephalus Lesson & Garnot, 1827
Synonimy
	Rodzaju: Rectes Reichenbach, 1850; Rhectes G. Rosenberg, 1864;
	Rodzaju: Rectes Reichenbach, 1850; Rhectes G. Rosenberg, 1864;
Rodzaje i gatunki
	Pitohui Lesson, 1831; 4 gatunki – zobacz opis w tekście
	Pitohui Lesson, 1831; 4 gatunki – zobacz opis w tekście

Fletowce^[5] (Pitohuinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny wilgowatych (Oriolidae).

Zasięg występowania

Podrodzina obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei i sąsiednich wyspach^[6].

Morfologia

Długość ciała 22–25 cm; masa ciała 67–83 g^[7].

Systematyka

Nazewnictwo

Pitohui: papuaska nazwa Pitohui dla fletowca oznaczająca „bezwartościowego ptaka” (tj. niejadalnego). Skóra i pióra fletowców zawierają batrachotoksynę, której źródłem są prawdopodobnie chrząszcze Choresine (rodzina Melyridae) wchodzące w skład diety tego ptaka^[8].
Rectes (Rhectes): gr. ῥεκτης rhektēs „łamacz, pracownik”, od ῥηγνυμι rhēgnumi „złamać”^[9]. Gatunek typowy: Lanius kirhocephalus Lesson & Garnot, 1827.

Podział systematyczny

Do podrodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami^[5]:

Pitohui dichrous (Bonaparte, 1850) – fletowiec kapturowy
Pitohui kirhocephalus (Lesson & Garnot, 1827) – fletowiec zmienny
Pitohui cerviniventris (G.R. Gray, 1862) – fletowiec płowy
Pitohui uropygialis (G.R. Gray, 1862) – fletowiec kasztanowaty

Uwagi

↑ Wariant pisowni Rectes Reichenbach, 1850.

Przypisy

↑ R. Schodde & L. Christidis. Relicts from Tertiary Australasia: undescribed families and subfamilies of songbirds (Passeriformes) and their zoogeographic signal. „Zootaxa”. 3786 (5), s. 501–522, 2014. DOI: 10.11646/zootaxa.3786.5.1. (ang.).
↑ H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. ryc. lxv. (niem.).
↑ G. von Rosenberg. Beitrag zur Ornithologie von Neu-Guinea. „Journal für Ornithologie”. 12 (68), s. 119, 1864. (niem.).
↑ R.-P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux: ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Bruxelles: Chez F.G. Levrault, 1830–1831, s. 375. (fr.).
1 2 Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M.P.M.& M. Kuziemko P. Mielczarek & M.P.M.& M., Podrodzina: Pitohuinae Christidis & Schodde, 2014 - fletowce (wersja: 2024-06-23), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2024-12-18] .
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Orioles, drongos, fantails [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-06-12] (ang.).
↑ D.W.D.W. Winkler D.W.D.W., S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J. Lovette S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J., Old World Orioles (Oriolidae), version 1.0, [w:] S.M.S.M. Billerman, B.K.B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Pitohui, DOI: 10.2173/bow.orioli1.01 [dostęp 2023-06-12] (ang.).
↑ The Key to Scientific Names ↓, Pitohui [dostęp 2023-06-12] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Rectes [dostęp 2023-06-12] .

Bibliografia

The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[3] Wariant pisowni Rectes Reichenbach, 1850.

[Schodde&Christidis-1] R. Schodde & L. Christidis. Relicts from Tertiary Australasia: undescribed families and subfamilies of songbirds (Passeriformes) and their zoogeographic signal. „Zootaxa”. 3786 (5), s. 501–522, 2014. DOI: 10.11646/zootaxa.3786.5.1. (ang.).

[Reichenbach-2] H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. ryc. lxv. (niem.).

[ros-4] G. von Rosenberg. Beitrag zur Ornithologie von Neu-Guinea. „Journal für Ornithologie”. 12 (68), s. 119, 1864. (niem.).

[Lesson-5] R.-P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux: ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Bruxelles: Chez F.G. Levrault, 1830–1831, s. 375. (fr.).

[Mielczarek&Kuziemko-6] 1 2 Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M.P.M.& M. Kuziemko P. Mielczarek & M.P.M.& M., Podrodzina: Pitohuinae Christidis & Schodde, 2014 - fletowce (wersja: 2024-06-23), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2024-12-18] .

[ioc-7] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Orioles, drongos, fantails [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-06-12] (ang.).

[botw-8] D.W.D.W. Winkler D.W.D.W., S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J. Lovette S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J., Old World Orioles (Oriolidae), version 1.0, [w:] S.M.S.M. Billerman, B.K.B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Pitohui, DOI: 10.2173/bow.orioli1.01 [dostęp 2023-06-12] (ang.).

[9] The Key to Scientific Names ↓, Pitohui [dostęp 2023-06-12] .

[10] The Key to Scientific Names ↓, Rectes [dostęp 2023-06-12] .

[1]

[2]

[a]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]