Florian Mayer

Florian Mayer

Państwo	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	5 października 1983 Bayreuth
Wzrost	190 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2001
Zakończenie kariery	sierpień 2018
Trener	Tobias Summerer
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	2
Najwyżej w rankingu	18 (6 czerwca 2011)
Australian Open	4R (2014)
Roland Garros	2R (2004, 2011, 2012)
Wimbledon	QF (2004, 2012)
US Open	3R (2011, 2013)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	47 (18 czerwca 2012)
Australian Open	2R (2008, 2011)
Roland Garros	2R (2015–2017)
Wimbledon	2R (2005, 2007)
US Open	3R (2004, 2010)
Strona internetowa

Florian Mayer (ur. 5 października 1983 w Bayreuth) – niemiecki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zdobywca Drużynowego Pucharu Świata 2011, olimpijczyk z Aten (2004).

Zawodowym tenisistą Mayer był w latach 2001–2018^[1]. W sierpniu 2008 roku Mayer ogłosił zakończenie kariery, z powodu kontuzji palca, ale w 2009 roku powrócił do profesjonalnego tenisa.

W grze pojedynczej ma w swoim dorobku zwycięstwa w turniejach z serii ATP Challenger Tour. W rozgrywkach rangi ATP World Tour Niemiec odniósł dwa triumfy, we wrześniu 2011 roku w zawodach w Bukareszcie, w którym pokonał 6:3, 6:1 Pablo Andújara i w czerwcu 2016 roku w Halle, wygrywając z Alexandrem Zverevem. Ponadto Mayer pięciokrotnie przegrał finały rozgrywek ATP World Tour.

W grze podwójnej Mayer jest finalistą turnieju ATP World Tour w Monachium z 2005 roku. Wspólnie z Alexanderem Waske przegrali jednak w finale z parą Mario Ančić–Julian Knowle.

W 2004 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atenach, z których odpadł w pierwszej rundzie turnieju singlowego.

Debiut Mayera w rozgrywkach Pucharu Davisa miał miejsce we wrześniu 2004 roku ze Słowacją. Swoje oba pojedynki singlowe przegrał z Dominikiem Hrbatým oraz Karolem Kučerą. Niemiec rozegrał dla zespołu dziewiętnaście meczów singlowych z których dziesięć wygrał. W maju 2011 roku Mayer zdobył wraz z reprezentacją Niemiec Drużynowy Puchar Świata. W finale Niemcy pokonali 2:1 Argentynę, a Mayer zdobył punkt dla drużyny pokonując Juana Mónaco^[2].

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 18. miejscu na początku czerwca 2011 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w czerwcu 2012 roku zajmował 47. pozycję.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (2–5)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	7 sierpnia 2005	Sopot	Ceglana	Gaël Monfils	6:7(6), 6:4, 5:7
Finalista	2.	6 sierpnia 2006	Sopot	Ceglana	Nikołaj Dawydienko	6:7(6), 7:5, 4:6
Finalista	3.	24 października 2010	Sztokholm	Twarda (hala)	Roger Federer	4:6, 3:6
Finalista	4.	1 maja 2011	Monachium	Ceglana	Nikołaj Dawydienko	3:6, 6:3, 1:6
Zwycięzca	1.	25 września 2011	Bukareszt	Ceglana	Pablo Andújar	6:3, 6:1
Zwycięzca	2.	19 czerwca 2016	Halle	Trawiasta	Alexander Zverev	6:2, 5:7, 6:3
Finalista	5.	30 lipca 2017	Hamburg	Ceglana	Leonardo Mayer	4:6, 6:4, 3:6

Gra podwójna (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	1 maja 2005	Monachium	Ceglana	Alexander Waske	Mario Ančić Julian Knowle	3:6, 6:1, 3:6

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-30]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-30]  (ang.).