Fonola

Fonolamechaniczny instrument muzyczny z grupy idiofonów języczkowych[1]. Ma formę skrzynki z wystającą korbą. Wewnątrz umieszczona jest wiatrownica, metalowe języczki (elementy dźwiękotwórcze), mieszki i wałki z perforowaną taśmą[2]. Kręcąc korbą wprowadza się w ruch wałki oraz taśmę[1], której otwory przemieszczają się wzdłuż mechanizmu sterującego wentylami[2]. Te z kolei otwierają drogę strumieniowi powietrza do języczków[1].

Fonola wynaleziona była około połowy XIX wieku do użytku domowego[2].

Przypisy

Bibliografia

  • Krzysztof Baculewski et al.: Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-13410-0.