Formuła C

Formuła C – seria wyścigowa organizowana w Stanach Zjednoczonych w latach 1965–1977.

Formuła C była jedną z trzech klas – obok Formuły A i Formuły B – założonych przez SCCA w 1965 roku. Istnienie tych trzech klas wiązało się z rozwiązaniem Formuły Junior po 1963 roku, przez co samochody uczestniczące w Formule Libre były de facto podzielone na trzy grupy. Przepisy Formuły C były zbliżone do przepisów Formuły Junior i dopuszczały pojazdy z silnikami o pojemności do 1,1 litra^[1]. Pierwszym mistrzem został Larry Skeels^[2].

Po 1978 roku seria została połączona z Formułą Super Vee i przekształcona w Formułę Continental^[1].