Foryś

Foryś prowadzący przednie konie cugowe (tylne nadzorowane są przez stangreta)
Foryś poprzedzający powóz królowej Elżbiety II (2007)

Foryś (zdrobn. od forytarz, z niem. Vorreiter[1] – dosł. „konny poprzedzający”) – dawniej u możnej szlachty konny pachołek z trąbką (w nocy ze światłem) poprzedzający karetę dla rozpoznania drogi[2].

W innej roli występował jako pomocnik stangreta powożącego wielokonnym zaprzęgiem. Zwykle jechał na koniu z przedniej pary w poczwórnym lub poszóstnym zaprzęgu[1][2].

W dawnym wojsku polskim foryś był konnym ordynansem oficera[3].

Przypisy

  1. 1 2 «foryś» w Słownik języka polskiego (pod red. Witolda Doroszewskiego) on-line.
  2. 1 2 Słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1991, s. 281, ISBN 83-01-08730-7.
  3. ↑ Wojsko, wojna, broń. Leksykon PWN (pod red. Marcina Kamlera). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13506-9, s. 94.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.