Franciszek Karpa

Franciszek Karpa

major
Data i miejsce urodzenia	15 października 1915 Działdowo
Data i miejsce śmierci	5 lutego 2019 Toruń
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	11 Pułk Ułanów Legionowych, 41 Suwalski Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Franciszek Gustaw Karpa (ur. 15 października 1915 w Działdowie, zm. 5 lutego 2019 w Toruniu)^[1] – polski weteran II wojny światowej, major, żołnierz 11 pułku Ułanów Legionowych w Ciechanowie. Pod koniec życia najstarszy żyjący ułan w Polsce.

Pracował jako urzędnik działu księgowości w starostwie powiatowym. W 1937 roku odbywając służbę wojskową trafił do 11 pułku Ułanów Legionowych w Ciechanowie. Został wcielony do 3 szwadronu w szkole podoficerskiej, a po jej ukończeniu został instruktorem. Po roku dostał przydział do nowo powstałego plutonu narciarsko-kolarskiego. Brał udział m.in. w walkach w Przasnyszu i Warszawie. Przez Modlin jako ułan trafili do Warszawy^[1]. Dołączywszy do żołnierzy 41 pułku piechoty z Suwałk i razem z nimi, aż do kapitulacji stolicy, bronili pozycji u wylotu ulicy Grójeckiej^[2].

Trafił do niewoli i pracować jako robotnik w Królewcu do momentu wyzwolenia miasta przez Rosjan. Przez kilka miesięcy był trzymany jeszcze w obozie utworzonym przez Sowietów na terenie Estonii^[1]. Do Polski wrócił w 1945 roku^[1].

Zamieszkał w Toruniu w dzielnicy Podgórz. W 1946 roku wziął ślub. Pracował na kolei, w Motozbycie i Powszechnym Domu Towarowym^[2]. Na emeryturze uczył dzieci rzeźby^[2]. Chętnie pomagał szkolić harcerzy i udzielał się w Stowarzyszeniu „Nasz Podgórz” oraz związkach kombatanckich.

W 2005 został awansowany do stopnia podporucznika, a w 2015 na stopień majora^[3]. W 2008 został odznaczony Krzyżem Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego^[4].

Został pochowany na cmentarzu św. św. Piotra i Pawła w Toruniu^[3].