Franciszek Ksawery Jędrzej Daniszewski

Franciszek Ksawery Jędrzej Daniszewski (ur. 1858 w Niemstowie^[2], zm. 1922^[3]) – polski malarz i rysownik, nauczyciel.

W roku 1881 zapisał się do krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, ucząc się tam do roku 1884, a następnie kontynuując naukę w Wiedniu, najpierw w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych (jego nauczycielami byli Michael Rieser oraz Christian Griepenkerl), a później w szkole przemysłu artystycznego. W 1889 osiadł w Krośnie^[4] i mieszkał tam do końca życia, ucząc w Krajowej Szkole Tkackiej^[5], wykonując szereg prac artystycznych w tym mieście, ponadto organizując życie artystyczne Krosna, m.in. współzakładając i kierując krośnieńskim ugrupowaniem artystów Sztuka^[6].

Brał udział w wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w Pierwszej Wielkiej Wystawie Sztuki Polskiej w Krakowie (1887), ponadto publikował swoje prace w czasopiśmie Ognisko domowe^[7].

Prace Daniszewskiego znajdują się m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie (portret Józefa Ignacego Kraszewskiego, 1887)^[8], krośnieńskim Muzeum Podkarpackim^[9], Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, Lwowskiej Galeria Sztuki i we wrocławskiej bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich^[10].

Otrzymał medal Ministerium Handlu^[11].

• Melbechowska-Luty A., 1975: Daniszewski Franciszek Ksawery Jędrzej. W: Maurin-Białostocka J. i in.: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, tom II. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki.