Franciszek Mrowec
 Franciszek Mrowec w 1931 r. | |
 major artylerii | |
| Data i miejsce urodzenia |
25 lipca 1899 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca dywizjonu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  _4r_BAR.svg.png){kind=small}   | |
.png){kind=small}
Franciszek Mrowec (ur. 26 lipca 1899 w Leżajsku, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – major artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Syn Zygmunta i Zofii z Jongustynów[1]. Absolwent szkoły realnej w Tarnobrzegu. Należał do drużyn skautowych. Od lipca 1914 członek Związku Strzeleckiego, a od maja żołnierz Legionów Polskich. Służył w batalionie Furgalskiego. Po skończeniu w 1915 szkoły podoficerskiej przeniesiony do 1 baterii artylerii. W Legionach do kryzysu przysięgowego. W 1917 w Polskim Korpusie Posiłkowym. Podczas przechodzenia na stronę rosyjską dostał się do niewoli i jako poddany austriacki wcielony do c.k. armii i skierowany na front włoski. W listopadzie wstępuje do Wojska Polskiego, mianowany podporucznikiem, skierowany do 3 pułku artylerii polowej Legionów, w szeregach którego walczy w wojnie z bolszewikami.
W okresie międzywojennym przeniesiony najpierw do 27 pułku artylerii polowej na stanowisko dowódcy baterii, a w 1925 r. do Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu. Do 1930 r. służył jako instruktor w Szkole. W latach 1931 – 1933 przeniesiony do 6 pułku artylerii lekkiej w Krakowie, następnie do 5 dywizjonu artylerii konnej jako oficer zwiadu dywizjonu
W czasie kampanii wrześniowej 1939 walczył w jako dowódca I dywizjonu 6 pal z Pszczyny. Został ranny 1 września. Po agresji ZSRR na Polskę w nieznanych okolicznościach wzięty do niewoli sowieckiej i osadzony w obozie w Starobielsku[1]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie[2] i pogrzebany w bezimiennej zbiorowej mogile w Piatichatkach[1], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[3]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD pod poz. 2158[1].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[4][5][6]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[7][8][9].
Awanse
- podporucznik – 1 kwietnia 1919
- porucznik –
- kapitan – 1925
- major – 1939
Ordery i odznaczenia
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 359.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6535.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 18 [dostęp 2024-09-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ Myrek 1928 ↓, s. 31.
Bibliografia
- Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Karol Myrek: Zarys historii wojennej 3-go Pułku Artylerii Polowej Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918-1920.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.