Franciszek Paszek
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia |
21 października 1920 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 lutego 1977 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
7 kompania III batalioniu 1 pspodh. AK |
| Główne wojny i bitwy | |
Franciszek Paszek, ps. „Kmicic” (ur. 21 października 1920 w Grybowie, zm. 27 lutego 1977 w Dornbirn[1]) – żołnierz ZWZ, AK, dowódca oddziału partyzanckiego „Żbik” Armii Krajowej oraz dowódca plutonu 7 kompanii, III batalionu 1 pułku strzelców podhalańskich Armii Krajowej.
Życiorys
Franciszek Paszek uzyskał dyplom dojrzałości w Gimnazjum w Grybowie. W czasie wojny dowodził 30 osobowym oddziałem partyzanckim „Żbik”, który został przemianowany 22 września 1944 na 7 kompanię III batalionu 1 pspodh. AK[2]. Po wojnie postanowił ujawnić się i podjął pracę w Rejonowej Komendzie Uzupełnień w Gorlicach. Został jednak aresztowany i skazano go na zesłanie na Syberię. Zdołał uciec z pociągu w okolicy Biecza i przedostać się do Francji. Tam wstąpił do Legii Cudzoziemskiej. Zmarł 27 lutego 1977 w Austrii.
Życie prywatne
Wnuczką Franciszka Paszki jest austriacka tenisistka, Tamira Paszek[3].
Przypisy
- ↑ Józef Gucwa: Z leśnych koszar do kapłaństwa. Tarnów: 1992, s. 120.
- ↑ Grzegorz Mazur: Wojna i okupacja na Podkarpaciu i Podhalu. Kraków: Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1998, s. 217–297.
- ↑ Kamil Kmak: Saga rodziny Paschków. saga-grybow.com. [dostęp 2024-12-11]. (pol.).