Franz Beck
 Franz Beck (1795) | |
| Imię i nazwisko |
Franz Ignaz Beck |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
przed lub 20 lutego 1734 (data chrztu) |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
31 grudnia 1809 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Powiązania | |
Franz Ignaz Beck[1] (ochrzczony 20 lutego 1734 w Mannheimie, zm. 31 grudnia 1809 w Bordeaux[2]) – niemiecki kompozytor, przedstawiciel młodszej generacji szkoły mannheimskiej[2].
Życiorys
Uczył się muzyki u swojego ojca Johanna Aloysa Becka (zm. 1742), a następnie u Johanna Stamitza[1]. Przypuszczalnie uczęszczał do gimnazjum jezuickiego w Mannheimie[1]. Grał jako muzyk w mannheimskiej kapeli książęcej[2]. Około 1752 roku, w następstwie zakończonego śmiercią jego rywala pojedynku, musiał uciekać z ojczyzny[1]. Początkowo udał się do Wenecji, gdzie studiował u Baldassare Galuppiego i występował jako skrzypek, później zaś przeniósł się do Neapolu[2].
W 1760 roku wyjechał do Marsylii, gdzie występował jako pierwszy skrzypek w tamtejszej orkiestrze teatralnej[1]. W 1761 roku osiadł w Bordeaux, gdzie do czasu wybuchu rewolucji francuskiej był czołową postacią miejscowego życia artystycznego, działając jako dyrygent, organista i nauczyciel[2]. W 1764 roku został kierownikiem Grand Théâtre w Bordeaux, zaś w 1774 roku organistą kościoła Saint-Seurin[1]. Jego muzyka cieszyła się dużą popularnością i regularnie była grana w Paryżu[1].
Twórczość
Zasłynął przede wszystkim jako twórca symfonii[1][2], których skomponował w sumie 29[1]. Ponadto jest autorem m.in. 18 oper, 24 sonat na instrument klawiszowy, 2 okolicznościowych hymnów napisanych podczas rewolucji francuskiej[1] oraz Stabat Mater, oryginalnie napisanego w 1783 roku i w 1806 roku zadedykowanego Napoleonowi[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Franz Beck – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project