Franz von Uchatius
![]() Franz von Uchatius | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1829–1881 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Arsenał Artylerii |
| Stanowiska |
komendant fabryki |
| Odznaczenia | |
Franz von Uchatius (ur. 20 października 1811 w Theresienfeld, zm. 4 czerwca 1881 w Wiedniu) – marszałek polny porucznik cesarskiej i królewskiej Armii, wynalazca, który za swoje odkrycia otrzymał tytuł barona.
Życiorys
W 1829 wstąpił do austriackiej artylerii; w 1837[1] został fajerwerkierem[2], w 1843[3] oficerem, w 1861 komendantem odlewu dział. 16 lutego 1867 został mianowany pułkownikiem. 19 października 1874 został mianowany na stopień generała majora[4], a 25 kwietnia 1879 na stopień marszałka polnego porucznika[5]. Ulepszył metody wyrabiania stali, zbudował przyrząd do mierzenia ciśnienia w działach, wynalazł materiał wybuchowy z mączki nitrowanej, wprowadził działa ze stali brązowej (metal Uchatiusa), w 1875 wynalazł granat pierścieniowy. Był komendantem Fabryki Materiałów Artylerii w Arsenale Artylerii w Wiedniu[6]. 4 czerwca 1881 popełnił samobójstwo[5].
Odznaczenia
Odznaczenia von Uchatiusa to między innymi[7]:
- Komandor Orderu Świętego Stefana
- Kawaler Orderu Korony Żelaznej II klasy
- Order Świętego Stanisława II klasy z gwiazdą (Imperium Rosyjskie)
- Komandor I stopnia Orderu Danebroga (Dania)
- Order Orła Czerwonego III klasy (Prusy)
Przypisy
- ↑ S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna podaje rok 1841
- ↑ niem. Feuerwerker, pol. ogniomistrz, w artylerii odpowiednik sierżanta
- ↑ S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna podaje rok 1842
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1878. library.hungaricana.hu. s. 111. [dostęp 2025-05-06]. (niem.).
- 1 2 Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 190.
- ↑ Rocznik oficerski 1881 ↓, s. 117, 545, 608.
- ↑ Staatshandbuch 1880 ↓, s. 240.
Bibliografia
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1881. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1880.
- S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna z ilustracjami i mapami, t. 15 (od litery U do Yvon), Warszawa 1903, s. 3; (T. 15 encyklopedii na stronie Biblioteki Cyfrowej Politechniki Łódzkiej eBiPoL).
- Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
- Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1880, Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1880 (niem.).
