Freedom (gra komputerowa)

Freedom: Les Guerriers de l’ombre – gra komputerowa z 1988 roku, wyprodukowana i wydana przez francuską wytwórnię Coktel Vision. Zaprojektowana przez Muriel Tramis według scenariusza Patricka Chamoiseau, jest drugą grą tandemu poświęconą spuściźnie niewolnictwa na Karaibach.

Freedom jest wielogatunkową grą komputerową, która łączy w sobie elementy mechaniki gier przygodowych, strategicznych i zręcznościowych. Gra symuluje bunt zniewolonych Afrokaraibów, skierowany przeciwko białemu właścicielowi plantacji cukru na Karaibach. Rozgrywka rozpoczyna się od wyboru poziomu trudności oraz jednego z czworga przywódców powstania. Celem gry jest zebranie odpowiedniej liczby powstańców, pokonanie poszczególnych stronników pana kolonialnego oraz przypuszczenie ataku na jego siedzibę^[1].

Na początku rozgrywki gracz dysponuje figurką przywódcy rewolty, którą należy sterować po mapie plantacji, widocznej z lotu ptaka. Zebrawszy odpowiednią liczbę powstańców, gracz może przypuścić atak na kolejne budynki okupowane przez stronników właściciela plantacji. Walka ze stronnikami przybiera formę symbolicznego pojedynku, o mechanice typowej dla gatunku „bijatyk”. Pokonani wrogowie mogą zostać pojmani lub zabici, co wpływa na potencjalną eskalację buntu^[2]. Zwycięstwo nad panem kolonialnym zależy od spełnienia celów postawionych na początku rozgrywki, na przykład podpalenia co najmniej połowy obiektów należących do wroga lub zwerbowania odpowiedniej liczby zniewolonych Afrokaraibów w celu przypuszczenia szturmu na siedzibę plantacji^[3].

Freedom powstała we francuskim studiu Coktel Vision, jako druga wspólna gra martynikańskiej projektantki Muriel Tramis oraz scenarzysty i pisarza Patricka Chamoiseau, lidera literackiego nurtu créolité. O ile poprzednia gra tandemu, Méwilo, została wydana tylko w dwóch wersjach językowych (francuskiej i niemieckiej), o tyle w przypadku Freedom Coktel Vision dofinansowała produkcję gry w czterech wersjach językowych. Gra została wydana na czterech platformach sprzętowych: Amstradzie CPC, Atari ST, Amidze i MS-DOS^[4].

Freedom została pozytywnie przyjęta we Francji, dosłużywszy się między innymi miana „Małego Wielkiego Człowieka gier komputerowych”, którą to opinię wyraził Éric Cabéria na łamach branżowego pisma „Tilt”^[5] . Szybko uległa jednak zapomnieniu, a po jej wydaniu Tramis nawiązała jeszcze raz do niewolnictwa na Karaibach jedynie w grze Lost in Time (1993). Od 2010 roku, kiedy brytyjski historyk Tristan Donovan przypomniał wkład Tramis w książce Replay: The History of Video Games^[6], Freedom stopniowo była odkrywana na nowo jako jedna z pierwszych gier postkolonialnych. Eseje dotyczące gry pisano w języku angielskim^[7], francuskim^[8], polskim^[1].

• AlexisA. Blanchet AlexisA., France, [w:] Mark J.P.M.J.P. Wolf (red.), Video Games Around the World, Cambridge: The MIT Press, 2015, s. 175–192 .
• ÉricÉ. Cabéria ÉricÉ., Freedom, „Tilt”, grudzień 1988, s. 130 .
• TristanT. Donovan TristanT., Replay: The History of Video Games, Lewes: Yellow Ant, 2010 .
• FilipF. Jankowski FilipF., „Méwilo” i „Freedom” Muriel Tramis jako pierwsze gry postkolonialne, [w:] KseniaK. Olkusz, KrzysztofK. Maj (red.), Ksenologie, Kraków: Ośrodek Badawczy Facta Ficta, 2018, ISBN 978-83-948889-0-9 .
• Alyssa GoldsteinA.G. Sepinwall Alyssa GoldsteinA.G., Slave Revolt on Screen: The Haitian Revolution in Film and Video Games, University Press of Mississippi, 2021, ISBN 978-1-4968-3310-5, ISBN 978-1-4968-3311-2 .