Friedrich von Baudissin
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki |
SMY "Hohenzollern" |
| Stanowiska |
Szef Sztabu Admiralicji |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
Friedrich Hugo Chlothar Aimé von Baudissin (ur. 5 kwietnia 1852 w Schierensee, zm. 5 lutego 1921 w Charlottenburgu[1]) – niemiecki admirał Cesarskiej Marynarki Królewskiej, Szef Sztabu Admiralicji.
Życiorys
W 1867 roku wstąpił do Marynarki Wojennej Prus. Uczestniczył w wojnie francusko-pruskiej, a w 1871 roku został awansowany na stopień podporucznika marynarki (niem. Leutnant zur See)[1] . Następnie służył kolejno na fregacie SMS "Hertha", awizie SMS "Loreley" i na korwecie SMS "Augusta". Od 1880 roku, po ukończeniu kursów w Akademii Marynarki w Kilonii i awansie na kapitana marynarki (niem. Kapitänleutnant), objął dowództwo nad awizem SMS "Pomerania", a następnie nad kanonierką SMS "Albatros". W 1887 roku, w stopniu komandora podporucznika (niem. Korvettenkapitän) przeniesiony do Ministerstwa Marynarki Rzeszy. Sześć lat później, już w stopniu komandora (niem. Kapitän zur See) objął dowództwo nad okrętem liniowym SMS "Kurfürst Friedrich Wilhelm". W 1897 roku przeniesiony z powrotem do Ministerstwa Marynarki, na stanowisko szefa departamentu. Rok później mianowany przez cesarza Wilhelma II dowódcą cesarskiego jachtu SMY Hohenzollern. W 1902 roku, już w stopniu kontradmirała (niem. Kontreadmiral), uczestniczył w podróży jachtu cesarskiego do Ameryki. W tym samym roku mianowany zastępcą dowódcy Niemieckiej Eskadry Wschodnioazjatyckiej. Następnie, w 1903 roku, objął stanowisko inspektora I Inspektoratu Marynarki w Kolonii. W 1904 roku zastąpił adm. Hansa von Koestera na stanowisku dowódcy 1. Eskadry Hochseeflotte, a rok później awansowany do stopnia wiceadmirała (niem. Vizeadmiral). W latach 1906-1908 piastował funkcję dowódcy bazy Marynarki Morza Bałtyckiego w Kolonii[2]. Następnie, w stopniu admirała, przez rok był Szefem Sztabu Admiralicji[3], jednak w wyniku konfliktu z Alfredem von Tirpitzem został zmuszony do ustąpienia ze stanowiska i został szefem bazy Marynarki Morza Północnego w Wilhelmshaven[1] . W 1913 roku przeszedł w stan spoczynku[2]. Po wybuchu I wojny światowej admiralicja planowała przywrócenie adm. von Baudissina do służby na stanowisko doradcy Marynarki Wojennej Imperium Osmańskiego, jednak z powodu złego stanu zdrowia admirała, w 1915 roku, zaniechano nominacji[1].
Odznaczenia
Odznaczenia adm. von Baudissina to między innymi[3][4]:
- Order Orła Czarnego z łańcuchem (Prusy)
- Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego z liśćmi dębu (Prusy)
- Order Orła Czerwonego I klasy z liśćmi dębu (Prusy)
- Order Orła Czerwonego III klasy ze wstęgą i koroną (Prusy)
- Order Królewski Korony I klasy (Prusy)
- Komandor Orderu Hohenzollernów (Prusy)
- Odznaka za Służbę Wojskową (Prusy)
- Komandor II klasy Orderu Lwa Zeryngeńskiego (Badenia)
- Krzyż Wielki II klasy Orderu Zasługi Wojskowej (Bawaria)
- Wielki Komandor Orderu Gryfa (Meklemburgia)
- Komandor Orderu Domowego i Zasługi Księcia Piotra Fryderyka Ludwika (Oldenburg)
- Komandor I klasy Orderu Alberta z gwiazdą (Saksonia)
- Komandor Orderu Sokoła Białego (Saksonia-Weimar)
- Krzyż Wielki Orderu Ernestyńskiego (Saksonia)
- Krzyż Wielki Orderu Korony Wirtemberskiej (Wirtembergia)
- Komandor II klasy Orderu Fryderyka (Wirtembergia)
- Order Podwójnego Smoka II stopnia III klasy (Chiny)
- Krzyż Wielki Orderu Danebroga (Dania)
- Komandor Legii Honorowej (Francja)
- Komandor Orderu Zbawiciela (Grecja)
- Kawaler Komandor Orderu Królewskiego Wiktoriańskiego (Wielka Brytania)
- Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia)
- Złota i Srebrna Gwiazda Orderu Świętego Skarbu (Japonia)
- Komandor Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Włoch)
- Rycerz Krzyża Wielkiego Orderu Oranje-Nassau (Niderlandy)
- Komandor Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)
- Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie)
- Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie)
- Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Miecza (Szwecja)
- Krzyż Wielki Zasługi Morskiej (Hiszpania)
Przypisy
- 1 2 3 4 Biolex 2020 ↓, s. 182-183.
- 1 2 Kocka i Neugebauer 1999 ↓, s. 360.
- 1 2 Ranglisten 1909 ↓, s. 92.
- ↑ Rangliste 1918 ↓, s. 5.
Bibliografia
- BioLex Digital Biographisches Lexikon für Schleswig-Holstein und Lübeck, Wachholtz Verlag, 2020 (niem.).
- Rangliste der Kaiserlich-Deutschen Marine. Berlin: Ernst Siegfried Mittler und Sohn, 1909. (niem.).
- Rangliste der Kaiserlich Deutschen Marine für das Jahr 1918. Berlin: Ernst Siegfried Mittler und Sohn, 1918. (niem.).
- Jürgen Kocka, Wolfgang Neugebauer: Acta Borussica. 1999. (niem.).