Friedrich von Müller

Friedrich von Müller

Data i miejsce urodzenia	17 września 1858 Augsburg
Data i miejsce śmierci	18 listopada 1941 Monachium
profesor nauk medycznych
Specjalność: interna
Alma Mater	Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium
Doktorat	1882
Habilitacja	1888
Profesura	1889
Uczelnia	Uniwersytet Fryderyka Wilhelma w Bonn Königliche Universität Breslau Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium

Friedrich von Müller (ur. 17 września 1858 w Augsburgu, zm. 18 listopada 1941 w Monachium) – niemiecki lekarz internista. Opisał tzw. objaw Müllera, obserwowany w niedomykalności zastawki aortalnej.

Studiował nauki przyrodnicze w Monachium i medycynę w Monachium pod kierunkiem Carla von Voita i Würzburgu. Doktorat uzyskał w Monachium w 1882 roku i został asystentem Carla Jakoba Adolfa Christiana Gerhardta w Würzburgu, a później w Berlinie. Habilitował się w dziedzinie chorób wewnętrznych w 1888 roku i został profesorem propedeutyki klinicznej i laryngologii w Bonn. Przeniósł się do Wrocławia w 1890 i Bazylei w 1899 roku, zanim wrócił do Monachium w 1902 roku. W 1922 roku został członkiem Niemieckiej Akademii Nauk Leopoldina (Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina). W latach 1927–1934 był prezesem Deutsche Akademie, niemieckiego instytutu kultury. W 1927 roku miasto Monachium uczyniło go Honorowym Obywatelem^[1][2].

• Untersuchungen an zwei hungernden Menschen. Berlin, 1933
• Einige Fragen dess Stoffwechsels und der Ernährung. [Volkmann’s] Sammlung klinischer Vorträge. Leipzig, 1900

• Eberhard J. Wormer: Friedrich von Müller. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 18, Duncker & Humblot, Berlin 1997, ISBN 3-428-00199-0, s. 379–381