Fryderyk Zoll (1899–1986)
 major | |
| Data i miejsce urodzenia |
11 listopada 1899 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 lipca 1986 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
6 Pułk Artylerii Polowej, |
| Stanowiska |
oficer placu, |
| Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-ukraińska, |
| Odznaczenia | |
    | |
Fryderyk Zoll, ps. „Kozłowski” (ur. 11 listopada 1899 w Krakowie, zm. 25 lipca 1986 w Warszawie) – oficer Wojska Polskiego i Armii Krajowej, inżynier.
Życiorys
Urodził się 11 listopada 1899 w Krakowie[1]. Był synem Fryderyka (1865–1948, profesor prawa UJ) i Adeli[1] z Hoschów. W szeregach Wojska Polskiego uczestniczył w wojnie polsko-ukraińskiej 1918 i w wojnie polsko-bolszewickiej[2]. Został awansowany do stopnia podporucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1922[3][4]. Dziesięć lat później został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 2 stycznia 1932[5]. W latach 20. i 30. był oficerem rezerwowym 6 pułku artylerii polowej w Krakowie[6][7][8].
Po wybuchu II wojny światowej 1939 walczył w obronie Modlina[2]. Po nastaniu okupacji niemieckiej został oficerem Armii Krajowej Okręgu Warszawa AK w stopniu majora, służył w Kedywie Komendy Głównej[2][1]. Był członkiem Delegatury Rządu na Kraj[2]. Uczestniczył w powstaniu warszawskim w szeregach Zgrupowania „Radosław”[1][2]. Posługiwał się pseudonimem „Kozłowski”[2]. Po upadku powstania opuścił stolicę wraz z ludnością cywilną[2].
Ukończył studia z tytułem magistra inżyniera[2]. Po wojnie był prezesem Komisji Klasyfikacji Gruntów przy Ministrze Skarbu RP[2]. Działał w Towarzystwie Naukowym Organizacji i Kierownictwa[2].
Zmarł 25 lipca 1986 w Warszawie[2][2]. Został pochowany na 29 lipca 1986 na starym cmentarzu Podgórskim w Krakowie[2].
Był żonaty z Irmą z domu Niemczewską, miał czterech synów, w tym Fryderyka (1924–1944, ps. „Chochołowski”) i Feliksa (1925–1944, ps. „Stefan”), którzy polegli w powstaniu warszawskim[2][1], Andrzeja (ur. 1942, prawnik) i dwie córki[9], w tym Marię (1928–2016, lekarz)[10].
Odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[2]
- Złoty Krzyż Zasługi[2]
- Warszawski Krzyż Powstańczy[2]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej[2]
- Odznaka Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa[2]
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Fryderyk Zoll. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2015-12-10].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 Fryderyk Zoll. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 173, s. 5, 29 lipca 1986.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 869.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 792.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 140.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 726.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 649.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 618.
- ↑ Fryderyk Zoll. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-12-10].
- ↑ Maria Zoll. myheritage.pl. [dostęp 2018-09-19].
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Fryderyk Zoll. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 173, s. 5, 29 lipca 1986.
- Fryderyk Zoll. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2015-12-10].
- Fryderyk Zoll. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-12-10].