Głazek norówka

Głazek norówka
	Medon castaneus
	(Gravenhorst, 1802)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	żarlinki
Plemię	Paederini
Podplemię	Medonina
Rodzaj	Medon
Gatunek	Medon castaneus
Synonimy
	Paederus castaneus Gravenhorst, 1802; Lathrobium brevicornis Latreille, 1804; Paederus quadratus Beck, 1817; Medon ruddii Stephens, 1833; Lithocharis procerus Perez, 1874; Medon brevicornis (Latreille, 1804); Medon procerus (Perez, 1874); Medon quadratus (Beck, 1817); Medon ruddii (Stephens, 1833); Oxymedon brevicornis (Latreille, 1804); Oxymedon castaneus (Gravenhorst, 1802); Oxymedon procerus (Perez, 1874); Oxymedon quadratus (Beck, 1817); Oxymedon ruddii (Stephens, 1833); Paramedon brevicornis Latreille, 1804; Paramedon castaneus Gravenhorst, 1802; Paramedon procerus (Perez, 1874); Paramedon quadratus (Beck, 1817); Paramedon ruddii (Stephens, 1833);

Głazek norówka^[1] (Medon castaneus) – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.

Gatunek ten został opisany w 1802 roku przez Johanna L.C. Gravenhorsta jako Paederus castaneus^[2].

Chrząszcz o ciele długości od 6 do 7 mm, ubarwiony czerwonobrunatnie z ciemniejszymi: głową, środkiem przedplecza i odwłokiem. Głowa jest trochę dłuższa niż szeroka^[3], o zredukowanych oczach i wydłużonych czułkach (adaptacje do podziemnego trybu życia)^[4]. Warga górna ma przednią krawędź z dwoma małymi ząbkami i niegłębokim wgłębieniem między nimi. Odnóża tylnej pary mają stopy smukłe i prawie tak długie jak golenie. Odwłok samca ma piąty sternit o tylnym brzegu tępo ściętym pośrodku i łukowato wyciętym po bokach, a szósty sternit z tylną krawędzią zatokowato wyciętą^[3].

Owad znany z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Ukrainy, Słowenii, Bośni i Hercegowiny oraz Cypru^[2]. Zasiedla głównie miejsca o podłożu wilgotnym^[4]. Jest nidikolem. Bytuje w gniazdach myszy i kretów^[4]^[3].

Wpisany został na „Czerwoną listę gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” jako gatunek zagrożony wyginięciem w tym kraju^[5].

Przypisy

↑ Andrzej Szujecki: Kusakowate (Staphylinidae) lasów Polski. Aspekt różnorodności i monitoringu zooindykacyjnego. Warszawa: Lasy Państwowe, 2017. ISBN 978-83-65659-00-2.
1 2 Medon (Medon) castaneus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2020-10-24].
1 2 3 Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.
1 2 3 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.
↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.

[Szujecki2-1] Andrzej Szujecki: Kusakowate (Staphylinidae) lasów Polski. Aspekt różnorodności i monitoringu zooindykacyjnego. Warszawa: Lasy Państwowe, 2017. ISBN 978-83-65659-00-2.

[fe-2] 1 2 Medon (Medon) castaneus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2020-10-24].

[Szujecki-3] 1 2 3 Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 c Kusakowate - Staphylinidae: Kiepurki - Euaesthetinae, Żarlinki - Paederinae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1965.

[Burakowskietal-4] 1 2 3 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.

[Farkacetal-5] Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]